بررسي بافت فرسوده محله باغ نرده اسلامشهر در برابر زلزله با رويكرد پدافند غيرعامل

پدافند غير عامل در طرح هاي جامع شهري شامل ضوابط مشخص در مورد مكان يابي كاربري ها و مقاوم سازي بناها مي باشد. مخاطرات طبيعي نيز يكي از مهمترين عوامل انهدامي سكونتگاه هاي انساني شناخته شده اند. كشور ايران به علت موقيعت جغرافيايي خود (قرار گيري بر روي كمربند زلزله جهان) بطور مكرر با وقوع سوانح طبيعي، به خصوص زلزله مواجه بوده است؛ بافت هاي فرسوده شهري به دليل عدم رعايت معيارهاي فني و مهندسي در ساخت بنا، شبكه ارتباطي ناكارآمد، فقدان تأسيسات و تجهيزات شهري و ... بيشتر از ساير بافت هاي شهري در معرض بحران هاي طبيعي و انساني قرار دارند. تحقيق حاضر از نوع كاربردي است و با استفاده از روش توصيفي - تحليلي و جمع آوري اطلاعات كتابخانه اي و داده هاي ميداني و با استفاده از ارزيابي تحليل محتوا به بررسي وضعيت آسيب پذيري بافت فرسوده محله باغ نرده اسلامشهر بر اساس اصول پدافند غير عامل پرداخته است. نتيجه تحقيق نشان داد كه بافت فرسوده محله مورد مطالعه به دليل عدم توجه به استاندارد سازي، طول معابر كمتر از 4 متر نسبت به سطح محله، تراكم جمعيتي و تراكم بالاي واحد مسكوني، كمبود كاربريهاي امدادي و فرسودگي بنا؛ در برابر بحران هايي نظير زلزله از آسيب پذيري بالايي برخوردار مي باشد و ضروري است در بازسازي اين بافت به اصول پدافند غير عامل در شهر توجه جدي شود.