جهاني شدن آموزش عالي و آينده هاي دانشگاه در ايران: بررسي فضاي سياسي

دستيابي به آينده مطلوب دانشگاه در ايران از منظر آينده پژوهي در گرو فهم رويدادها( Events) و روندهايي ( Trends) است كه تا كنون به تحولات دانشگاه در كشور شكل بخشيده اند. جهاني شدن آموزش عالي يكي از مهمترين روندهايي است كه گذشته، حال و آينده دانشگاه را همواره تحت تأثير قرار داده است. توجه به اين روند از اين حيث حائز اهميت است كه امروزه رقابت پذيري حاصل از جهاني شدن آموزش عالي و خدمات دانشگاهي طيفي از آينده هاي متفاوت را پيش روي دانشگاه هاي ايراني قرارداده است شامل: آينده هاي خوشبينانه تا آينده هاي بدبينانه. تلاش اين نوشتار آن است كه آينده هاي بديلي كه پيش روي دانشگاه قرار دارند را در طيف مذكور شناسايي و سپس سناريوي دستيابي به مطلوب ترين آينده دانشگاه در ايران را براي رويارويي به روند مذكور ارائه دهد. در اين مقاله بر اساس مدل تحليلي STEEPV و با استفاده از روش پويش محيطي و سناريو پردازي آينده هاي بديل دانشگاه در سايه پيشران سياسي شناسايي شده اند. از ميان سناريوهاي مطرح شده، سناريو و آينده مطلوب معرفي شده است.

From Futures Studies point of view analyzing the trends and events which have shaped and surrounded the university in Iran is inevitable for achieving the preferable future. Globalization of Higher Education is one of the most critical trends which affects the past, present and future of the university in Iran. The Competitiveness as a main result of globalization of higher education provide different alternative futures in from of Iranian university which can be range in a spectrum from optimistic to pessimistic futures. In this paper these futures has been detected and the scenario for creating the preferable future of the university in Iran has been provided base on the theory of Chaos and by using Environmental scanning and Scenario planning. Among the different alternative scenarios, preferable future has been proposed.