رويكردهاي عملي در بين المللي سازي برنامه ريزي توسعه آموزش عالي با تمركز بر تجربه آموزش از راه دور در دانشگاه هاي ايران

Focusing on the experience of distance learning in Iranian universities

تحولات سريع و همه جانبه زندگي بشري و تبديل دنياي امروز به يك دهكده جهاني بيش از هر چيز نيازمند پذيرش و سازگاري با تغييرات نوين در ساختار آموزش عالي است. برخي از پژوهشگران عرصه آموزش عالي معتقدند كه دست كم سه رويكرد كلي در ارتباط با بين المللي كردن برنامه هاي درسي و آموزشي دانشگاهها و مراكز آموزش عالي قابل شناسايي است. اولين رويكرد ناظر به تغييرات فزاينده آموزش دانشگاهي از سطح منطقه اي و ملي به سطح جهاني و بين المللي است. رويكرد ديگر مبتني بر كاربرد بين رشته اي برنامه هاي درسي دانشگاهي براي توانمندسازي دانش آموختگان دانشگاهي در زمينه مسائل و موضوعات بين المللي است. رويكرد بعدي هم به استفاده نظام مند از فناوري اطلاعات و ارتباطات، كاربرد آموزش از راه دور و رويه هاي آموزش مجازي و شبكه اي در عرصه بين المللي مي پردازد. در حقيقت، آموزش از راه دور همواره به عنوان يكي از ساز و كارهاي كليدي در راستاي بين المللي سازي آموزش عالي در نظام هاي دانشگاهي سراسر جهان مطرح بوده است. با استفاده از چنين آموزش هايي مي توان از طريق دريافت بازخوردهاي متناوب و تكيه بر تجارب مستقل يادگيري، دسترسي خيلي از افرادي كه به دلايل شخصي يا شغلي قادر به تحصيل در دانشگاه هاي حقيقي نيستند را تسهيل كرد. دانشگاه هاي مختلف در جهان از جمله دانشگاه هاي آزاد و پيام نور در ايران در رابطه با اجراي آموزش از راه دور داراي تجربه هايي بوده اند كه مقايسه و تحليل اثربخشي عملكرد اين نوع از آموزش ها را قابل توجيه مي سازد. لذا هدف اصلي اين مقاله فراهم كردن زمينه هاي مطالعه پديده آموزش از راه دور به عنوان يكي از ابزار هاي بين المللي شدن نظام آموزش عالي و تحليل نظري از طريق روش توصيفي - تحليلي تجربه كشور ايران است كه در اين مسير گام هاي عملي را پيموده است. بديهي است كه ارائه يك تصوير منسجم از پيشينه نظري و تجربي مي تواند به فهم بهتر اين پديده و اتخاذ راهبردهاي عملي در فرايند برنامه ريزي توسعه آموزش عالي در سطح بين المللي كمك كند.

Rapid and comprehensive transformation of human life and turned the world into a global village, more than anything, need to accept and adapt to the new changes in the structure of higher education. The first approach relates to the changes in university education is increasingly global, regional and national level and international. Another approach based on the use of interdisciplinary academic curriculum to enable graduates in the field of international issues. The next approach to the systematic use of information and communication technologies, applications and practices of distance education, virtual learning and networking an international stage deals. In fact, distance education has always been considered as one of the key mechanisms in line with international universities of higher education systems around the world has been. Using such training can receive periodic feedback and rely on independent learning experiences, a lot of people who have access to personal or professional reasons to study at the university would facilitate not true. Different universities in the world including Azad and Payam-e-noor universities in Iran about applying distance education have experiences that justifiable Compare and analyze the performance effectiveness of this kind of education. So the main aim of this article is to provide areas to studydistance education phenomenon as one of tools for Internationalization of higher education and theoretical analysis through descriptive analytic method on Iran country experience that has come Practical steps in this direction. Obviously presents a coherent picture of theoretical and empirical backgrounds can better understand this phenomenon and to adopt practical strategies to help the process of planning the development of higher education at the international level.