نگرش كارشناسان فضاي سبز شهر تهران نسبت به كشاورزي شهري و سنجش مسائل و مشكلات استفاده از اين نوع كشاورزي

Assessing Attitudes of Tehran Greenbelt Specialists' Attitude towards the Urban Agriculture (UA) and Investigating Issues and Problems of their Use

روند رو به رشد جمعيت شهرها و تأمين غذا براي اين جمعيت با توجه به محدوديت توليدات كشاورزي در روستاها نياز به يك برنامه ريزي دقيق دارد. برنامه ريزان كشاورزي و شهري در پاسخ به اين نياز نوعي كشاورزي بنام "كشاورزي شهري" را معرفي مي كنند. هدف كلي اين پژوهش توصيفي، بررسي نگرش كارشناسان فضاي سبز شهرداري در رابطه با جنبه هاي مختلف و مشكلات استفاده از "كشاورزي شهري" است. ابزار پژوهش، پرسشنامه اي ساختارمند حاوي سؤالات بسته پاسخ بود كه روايي و پايايي آن تأييد گرديد. جامعه آماري مورد نظر شامل كليه كارشناسان فضاي سبز شهر تهران N=312 است، كه از اين ميان، تعداد 175 نفر به روش نمونه گيري طبقه اي تناسبي به عنوان نمونه آماري با استفاده از جدول مورگان و كرجسي انتخاب شدند و در نهايت 152 پرسشنامه مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت (n= 152) يافته هاي توصيفي تحقيق نشان مي دهند كه نگرش اكثريت كارشناسان فضاي سبز (85 نفر يا 57/24%) نسبت به كشاورزي شهري در سطح "مساعد" قرار دارد. از طرفي، بيشترين ميزان نگرش كارشناسان فضاي سبز نسبت كشاورزي شهري، به ترتيب، در جنبه هاي: 1) زيست محيطي؛ 2) سياستگزاري؛ 3) اقتصادي - اجتماعي؛ 4) آموزشي- ترويجي به دست آمد. در نهايت اينكه، وجود فلزات سنگين در خاك و هواي شهرها، عدم دسترسي به زمين براي كشاورزي شهري و بالا بودن هزينه هاي اوليه در كشاورزي از مهمترين مسائل و مشكلات كشاورزان شهري از ديدگاه كارشناسان فضاي سبز شهر تهران مي باشند.

Reports indicate that two third of the world population is living in cities. Securing food for growing population of cities with limiting agricultural production in vilages, needs a precise program. Civic planners introduce urban agriculture (UA) to meet this need. Hence, the purpose of this descriptive research is to assess greenbelt specialists' attitude of Tehran on the UA and investigate issues and problems of their use. The research instrument was a structured questionnaire with close-ended questions, whose its validity and reliability confirmed. The target population of this study consisted of all greenbelt specialists in Tehran (N=312) out of which, according to Krejcie and Morgam Table, 175 people were selected using statistical sampling in a stratified randomization method. Finally, 152 questionnaires were gathered and analyzed. Findings revealed that majority of greenbelt specialists reflected a "favorable" attitudes toward UA. Furthermore, their attitutde toward UA were mainly expressed on issues including: environmental, policy-related, socio-economic, and extension education aspects, respectively. Existance of heavy metals in soil, no accessing of land for cultivation, and high primary costs in agriculture were the main problems geared to use of UA by the greenbelt specialists.