تحليل روند سريهاي دما و بارش در حوضه درياچه اروميه و تاثير آن بر منابع آب

هدف از این تحقیق بررسی تغییرات دما و بارش در ایستگاههای حوضه دریاچه ارومیه و تاثیر آن بر منابع آب منطقه می باشد. بدین منظور از داده های میانگین بارش ماهانه و میانگین، ماكزیمم و مینیمم دمای ماهانه ایستگاههای سینوپتیك واقع در محدوده حوضه دریاچه ارومیه كه دارای آمار بالای ۲۵ سال بودند استفاده گردید. بدین منظور ۷ ایستگاه انتخاب گردیده و روند تغییرات عناصر بارش و دما در آنها به روش آزمون من كندال مورد مطالعه قرار گرفت. همچنین به منظور بررسی تاثیرات تغییر اقلیم بر منابع آب، از بین ایستگاههای هیدور متری منطقه مورد مطالعه ۵ ایستگاه انتخاب گردیده و روند تغییرات حجم سالانه آب در آنها بررسی گردید. نتایج حاصل از این تحقیق در زمینه روند دمای سالیانه نشان دهنده روند افزایشی معنی دار دما در ایستگاههای تبریز، مراغه، ارومیه، مهاباد، تكاب و روند كاهشی دما در ایستگاه سقز بوده كه این روند كاهشی معنی دار نمی باشد. شدیدترین روند افزایشی دما هم مربوط به ایستگاه تبریز بوده است. از نظر حداقل و حداكثر دمای سالیانه نیز به جز ایستگاه سقز كه روند كاهشی نشان می دهد در بقیه ایستگاهها روند افزایشی وجود داشته و در بیشتر ایستگاهها این روند معنی دار می باشد. نتایج حاصل از بررسی بارش نیز نشان دهنده روند كاهشی در تمام ایستگاهها با شدت های مختلف بوده كه این روند در ایستگاههای تبریز، ارومیه، مراغه و تكاب معنی دار می باشد. در بین فصول سال هم بیشترین روند كاهشی بارش مربوط به فصل زمستان می باشد. نكته قابل توجه روند افزایشی بارش ایستگاههای مهاباد، سقز و تكاب در فصل تابستان می باشد كه این روند در ایستگاه مهاباد معنی دار بوده است. به منظور بررسی تاثیرات تغییر اقلیم (عمدتا كاهش بارش و افزایش دما) بر منابع آب حوضه دریاچه ارومیه، میزان حجم آب سالانه ۵ ایستگاه هیدرومتری مورد بررسی قرار گرفت و نتایج حاصل نشان داد كه حجم سالانه آب در بیشتر بخش های حوضه روند كاهشی داشته و در ایستگاههای هیدرومتری مورد مطالعه این روند در سطح ۰۱/ 0 و ۰۵/0 معنی دار بوده است.