نقش آموزشهاي ترويجي درتوانمندسازي تسهيلگران در ايجادو تداوم فعاليت گروههاي مستقل زنان )مطالعه موردي شهرستان خليل آباد از خراسان رضوي(

با گذشت چندین دهه از فعالیت نظام ترویج عمومی، مشكلات آن كه عمدتا ناشی از برنامه ریزی متمركز از باا باه پایین است بیش از پیش نمود یافته است. این امر منجر به توجه بیشتر به رویكارد هاا ی جدیا د مبتنا ی بار مشااركت، تسهیلگری و توانمندسازی جامعه محلی و كشاورزی شده است. برای تحقق چنین امری ضروری است مردم محلی و كشاورزان فعا نه تر در برنامه های ترویجی مشاركت نمایند. در این بین توجه به زناان روساتا یی از اهمیا ت وافار ی برخوردار است، چرا كه قشر عظیمی از جامعه كه جمعیتی بالغ بر 21 میلیون نفر دارند را تشكیل می دهند. باا توجاه به نقش گسترده آن ها در تولید 08 درصد از مواد غذایی در روستا می توان گفت كه زنان روستایی در تاام ین امنیا ت غذایی كشور عاملی بنیادی محسوب می شوند. این امر تاكیدی است زنان باید به عنوان یك گروه شاخص در طار های توسعه مشاركت داشته و در برنامه ریزی، اجرا و ارزشیابی این برنامه ها فعا نه ساه یم گردناد . راهكارهاا یی كاه نظام ترویج جهت تحقق امر مشاركت مردم در برنامه های خویش بكار گرفته، استفاده از مروجین محلی باوده اسات . در جهت توسعه مشاركت زنان روستایی و توانمندی آن ها، وزارت جهاد كشاورزی به عناوان یكا ی از برناماه ر یا زان اصلی توسعه روستایی است ، اقدام به اجرای طر تسهیلگران زن روستایی نمود و در قالب ایا ن طار باه تر بیا ت " زنان تسهیلگر روستا" مبادرت گردید. زنان تسهیلگر روستا در واقع شكل نوین مروجین محلی می باشند با استفاده از سبك های تسهیل گری اقدام به یادگیری و یاددهی دوسویه در آموزش زنان روستایی می نمایند. این طار در ساا 2801 در شهرستان خلیل آباد آغاز گردید و تا كنون ادامه دارد.