شماره ركورد كنفرانس :
3356
عنوان مقاله :
ارزيابي منطقه اي اتصال غير مشابه اينكونل 617 به فولاد زنگ نزن آستنيتي AISI310 توسط آزمون Shear Punch
عنوان به زبان ديگر :
Zonular evaluation of Inconel 617/310 SS dissimilar joint by shear punch test
پديدآورندگان :
شاه حسيني حسن دانشگاه صنعتي اصفهان , عليشاهي مصطفي دانشگاه صنعتي اصفهان , شمعانيان مرتضي دانشگاه صنعتي اصفهان - دانشكده مهندسي مواد
كليدواژه :
جوشكاري غيرمشابه , فولاد زنگ نزن آستنيتي 310 , اينكونل 617 , آزمون Shear Punch
عنوان كنفرانس :
پنجمين همايش مشترك انجمن مهندسين متالورژي و جامعه علمي ريخته گري ايران
چكيده فارسي :
آزمون Shear Punch يك تكنيك جديد است كه به منظور ارزيابي منطقه اي خواص مكانيكي قطعات جوشكاري شده مورد استفاده قرار مي گيرد. در اين تحقيق تغييرات خواص مكانيكي مناطق مختلف اتصال غير مشابه اينكونل 617 به فولاد زنگ نزن آستنيتي 310 شامل فلزات پايه، مناطق متاثر از حرارت و فلز جوش توسط آزمون Shear Punch مورد بررسي قرار گرفت. عمليات جوشكاري توسط روش قوسي تنگستن- گاز و با استفاده از فلز پركننده ERNiCrCoMo-1 انجام شد. بررسي هاي ريز ساختاري با استفاده از ميكروسكوپ نوري و الكتروني روبشي بر روي ماطع جوشكاري شده صورت پذيرفت . نتايج نشان داد كه با افزايش فاصله از خط مركزي جوش، مقادير سختي و استحكام كششي در ابتدا كاهش و سپس با افزايش روبرو بوده است، اين در حالي بود كه انعطاف پذيري به صورت پيوسته از يك روند نزولي برخوردار بود. تفاوت در ميانگين اندازه دانه ها و پايداري و يا انحلال رسوبات در مناطق مختلف به عنوان موثرترين پارامترها در اين زمينه تشخيص داده شد.
چكيده لاتين :
Shear punch test technique is a novel method for zonular evaluation of weldment mechanical behavior. In this
study, changes in the mechanical behavior of different zones of an Inconel 617/310 austenitic stainless steel
dissimilar joint, including base metal, heat affected and weld metal zones were investigated by shear punch test.
ERNiCrCoMo1 (Inconel 617) filler metal was used in order to achieve dissimilar joint through gas tungsten arc
welding process. Furthermore, Microstructural evaluation was performed using optical and scanning electron
microscopies. The results indicated that by increasing the distance from weld centerline, hardness and ultimate
strength values were initially decreased and then increased while ductility was constantly decreased. In this
regard, the difference in grain sizes and the type of precipitates were considered the effective parameters.