مقایسه فراوانی و میزان مقاومت به فلزات سمی در اكتینومیست‌های بارز و نادر جداشده از خاك‌های ایران

همراه با صنعتی شدن شهرها و گسترش جوامع میزان آلاینده های زیستی رو به افزایش است. در این میان فلزات سمی به عنوان یكی از اصلی ترین نگرانی های زیست محیطی مطرح هستند كه اگرچه بخشی از آلودگی محیط زیست با این فلزات منشا طبیعی دارد ]1[ اما فعالیت های انسانی مانند استخراج معادن، آبكاری فلزات، صنایع الكترونیك، چرم سازی، استفاده از كودهای شیمیایی در كشاورزی و باتری سازی موجب افزایش غلظت فلزات سمی در محیط های آبی و خاكی شده است]2[. اگر چه برخی از فلزات سنگین مانند مس، كبالت، منیزیم، روی و مولیبدن نقش بسیار مهمی‌ در فرایندهای حیاتی موجودات زنده بازی می‌كنند و به‌عنوان عناصر كمیاب برای ادامه رشد و بقا ضروری هستند، با این وجود غلظت بالای همین عناصر ضروری نیز می‌تواند خطرات جدی برای سلامتی موجودات زنده بوجود آورد. برخی از فلزات سنگین مانند كادمیوم، جیوه و سرب و شبه فلز آرسنیك نه تنها هیچ گونه نقش زیستی برای آنها شناخته نشده است، بلكه اثرات بسیار سمی ‌برای موجودات زنده حتی در غلظت‌های پایین از خود نشان می‌دهند]3[. برخی میكروارگانیسم ها با وجود آلودگی محیط به فلزات سمی توانایی رشد در این مناطق را دارند. این میكروارگانیسم ها از مكانیسم های گوناگونی جهت مقاومت به فلزات سمی بهره می گیرند. مانند استفاده از پمپ های افلاكس، به دام انداختن خارج سلولی فلزات، بیان پپتیدهای متصل شونده فلزات و استفاده از فلزات سمی در متابولیسم سلولی]4[. اكتینومسیت ها گروهی از باكتری های رشته ای، گرم مثبت با محتوی درصد GC بالا در ژنوم خود هستند كه به فراوانی در زیستگاه های مختلف یافت می شوند]5[. این گروه از باكتری ها به دلیل داشتن بالاترین محتوی ژنومی در میان باكتری ها كاربرد گسترده در زیست فناوری، از جمله حذف آلاینده های زیستی دارند. رشد میسلیومی‌این گروه از باكتری‌ها باعث افزایش سطح در دسترس در جذب آلاینده‌ها دراهداف پاكسازی زیستی محیط می‌شود. با توجه به لزوم استفاده از میكروارگانیسم های بومی در حذف آلاینده های محیطی و كاربری این میكروارگانیسم ها در حذف این تركیبات، لازم است فراوانی میكروارگانیسم های مقاوم به فلزات سمی در خاك های ایران تعیین شود. هدف از این مطالعه جداسازی اكتینومیست‌های مقاوم به فلزات سمی از خاك‌های ایران و مقایسه‌ی فراوانی و میزان مقاومت سویه‌های بارز و نادر جداسازی شده می‌باشد.