انتخاب ریزجلبك مناسب برای جذب و كاهش دی اكسید كربن و گازهای گلخانه ای

ریزجلبك ها موجوداتی میكروسكوپی هستند كه انرژی نورانی خورشید ودی اكسید كربن را به اكسیژن و كربوهیدرات ها تبدیل می كنند و سپس از آنها جهت تولید سایر اجزای زنده و زیستی استفاده می كنند. تثبیت دی اكسید كربن حاصل ازسوخت های فسیلی وسایر گازهای ناشی از احتراق یكی از نكات جذاب پیرامون عملكرد میكروجلبك ها است كه البته تثبیت زیستی دی اكسید كربن تنها قدم اول در این فرآیند می باشد. ریزجلبك ها به عنوان موجوداتی با ضریب رشد بسیار بالا و بازدهی بسیار بیشتر در تثبیت دی اكسید كربن نسبت به گونه های گیاهی در این فرآیند از پتانسیل بالایی برخوردار هستند و لذا بهره گیری از آنها در فرآیند جذب و كاهش زیستی دی اكسید كربن فن آوری منحصر به فردی است. برای شناسایی سیستم های زیستی كارآمد در این فرآیند انتخاب بهترین نوع از میكروجلبك ها جهت استفاده كاربردی و عملی ضروری است. این انتخاب باید بر اساس نوعی از میكروجلبكها باشد كه بهترین و كارآمدترین شرایط و روش جهت جداسازی دی اكسید كربن را دارند باشد. در این مقاله ویژگی های برخی از جلبك های كه در این متد استفاده شده اند مورد بحث قرار می گیرد و شاخصه های برخی از گونه هایی كه در فرآیندهای كاهش دی اكسید كربن مورد استفاده قرار گرفته اند معرفی می شوند.