برنامه‏ریزی بهینه احیای آب زیرزمینی آلوده به هیدروكربن‏های نفتی محلول

آب های زیرزمینی یكی از منابع مهم تامین آب برای مصارف مختلف شرب، كشاورزی و صنعت می باشند. امروزه علاوه بر مشكل كمیت در این بخش از منابع آب، مشكل كیفیت نیز بروز كرده و روزبه روز افزایش می یابد. لذا بررسی و ارزیابی روش های مختلف احیا برای پاك سازی آبخوان های آلوده از اهمیت خاصی برخوردار است. در این تحقیق برای ارزیابی بهترین گزینه طراحی سامانه احیای بیولوژیكی درجای آب زیرزمینی آلوده به هیدروكربن محلول، یك مدل شبیه ساز-بهینه ساز (S-O) توسعه داده شده است. هدف مورد بررسی در این تحقیق، كمینه كردن هزینه طراحی و بهره برداری سامانه می‏باشد. در این مدل برای شبیه سازی آبخوان مورد بررسی و ارزیابی گزینه های مختلف طراحی، از نرم افزار BIOPLUME II استفاده شده است. همچنین برای یافتن بهترین گزینه طراحی، الگوریتم ژنتیك (GA) مورد استفاده قرار گرفته است. مقایسه نتایج حاصل از این تحقیق با نتایج مطالعات محققان پیشین، حاكی از كارایی خوب مدل توسعه یافته می‏باشد و موجب بهبود تابع هدف مسئله بهینه‏سازی به میزان 29/0 درصد، شده است. در صورت عدم اجرای سامانه احیا در آبخوان آلوده مورد بررسی در این تحقیق، غلظت آلاینده باقیمانده در آبخوان بیش از استاندارد پاك سازی موجود در منطقه می باشد. این در حالی است كه با اجرای سامانه بهینه احیای بیولوژیكی درجا، بیش ترین غلظت آلاینده باقیمانده در آبخوان پس از گذشت سه سال، به میزان 44/89 درصد خواهش خواهد یافت.