حذف بیولوژیكی 2-كلروفنل با استفاده از راكتور بافلدار آنوكسیك

بیان موضوع: فاضلاب صنایعی همچون پالایشگاه‌های نفت، واحدهای پتروشیمیایی و ذغال سنگ و به ویژه آفت‌كش‌ها، جونده‌كش‌ها، رزین‌های فنلی و كاغذ، مهم‌ترین منابع تولید فاضلاب حاوی كلروفنل‌ها كه تركیباتی سخت‌تجزیه‌پذیر به ‌شمار می‌روند می‌باشد. این تركیبات به دلیل خاصیت چربی دوستی، از غشای سلولی عبور كرده و در بدن موجودات آبی به صورت زیستی تجمع می‌یابند. پتانسیل سرطان‌زایی و جهش‌زایی این تركیبات باعث شده است برای انسان بسیار مضر و سمی تلقی گردند و بنابراین توسط سازمان محیط زیست آمریكا به عنوان آلاینده‌های مقدم زیست محیطی اعلام شده‌اند. در این تحقیق، حذف بیولوژیكی 2-كلروفنل با استفاده از لجن تصفیه خانه فاضلاب شهری و راكتور بافل‌دار بررسی شد كه در ابتدا نسبت به 2-كلروفنل (تركیب مدل كلروفنل‌ها) تحت شرایط آنوكسیك به صورت بسته خودهی شد و سپس سیستم به صورت پیوسته طی 140 روز جهت بررسی عملكرد آن تحت غلظت‌‌های مختلف (700 -50 میلی گرم برلیتر) و زمانماندهای هیدرولیكی 24 تا 2 ساعت بهره‌برداری گردید. هم‌چنین كارایی بیوراكتور در برابر شوری نیز در محدوده غلظت‌های 1 تا 40 گرم بر لیتر نیز مورد ارزیابی قرار‌گرفت.فرضیات: راكتور بافل‌دار آنوكسیك می‌تواند در حالت پایدار 90% تركیب 2-كلروفنل تا غلظت 200 میلی گرم بر لیتر را تجزیه نماید.مواد و روش انجام تحقیق: اثر متغیرها در این مطالعه بر اساس روش تغییر یك متغیر در هر زمان به عملكرد راكتور و در مقیاس آزمایشگاهی بررسی شد. نمونه های خروجی از بیوراكتور جهت تعیین میزان اكسیژن مورد نیاز شیمیایی (COD)، فنل، كلراید، نیترات و نیتریت مورد تجزیه و تحلیل قرار‌گرفت. نتایج: كارایی راكتور بافل‌دارآنوكسیك تا غلظت 500 میلی‌گرم بر لیتر و زمان ماند هیدرولیكی 1( (HRT 24 ساعت (بار آلی kg COD/m3 day8/0( دارای راندمان حذف 2-كلروفنل (2-CP)2 و اكسیژن مورد نیاز شیمیایی (COD3) بیش از 99% بود. در غلظت 200 میلی گرم بر لیتر و زمان ماند 4 ساعت (بار آلی kg COD/m3 day92/1) میزان حذف 2-CP به بیش از 9/99% و COD به بیش از 7/99% رسید. هم چنین راكتور تا غلظت شوری 20 گرم بر لیتر دارای راندمان بیش از 99/99 % بود. متوسط میزان حذف g/L day 19/1 برای 2-كلروفنل تاكنون گزارش نشده است كه نشان‌دهنده كارایی بالای راكتور در تصفیه بیولوژیكی این تركیبات می‌باشد.