الگوي توسعه زير¬بخش¬هاي صنعتي بر اساس اهداف اقتصاد مقاومتي

اقتصاد مقاومتي، اقتصادي است كه داراي يك الگوي بومي و علمي متناسب با نيازهاي جمهوري اسلامي ايران و برآمده‌ از فرهنگ انقلابي و اسلامي مي¬باشد، اين اقتصاد در مواجهه با تكانه¬هاي اقتصادي(داخلي و خارجي)، رشد و شكوفائي خود را حفظ كرده و آسيب‌‌پذيري‌‌اش را از اين تكانه¬ها كاهش مي¬دهد. در اين پژوهش با تبيين علمي اقتصاد مقاومتي از ابعاد مختلف و استخراج مولفه¬هاي آن در راستاي تعيين الگوي توسعه زير بخش¬هاي صنعت، بر اساس دو مؤلفه اصلي حفظ روند رو به رشد و كاهش آسيب¬پذيري به تبيين سه راهبرد اصلي صنعت دانش بنيان، ارتقاء بهره¬وري وكارايي و رهايي از وابستگي پرداخته و در هر يك از اين راهبرد‌‌ها به تبين شاخص¬هاي اولويت‌بندي و توسعه صنايع (پانزده شاخص كمي و كيفي) بر مبناي اقتصاد مقاومتي پرداخته شده است. سپس با استفاده از روش تحليل سلسله مراتبي و دريافت پرسشنامه از بيست و هفت نفر از نخبگان دانشگاه و صنعت به رتبه¬بندي و اولويت بندي شاخص¬ها با استفاده از نرم افزار جهت سياست¬گذاري هاي صنعتي در سطح كلان پرداخته شده است. در اين پژوهش اولين اولويت و سياست درجهت اجرايي نمودن اقتصاد مقاومتي در صنايع كشور، كاهش وابستگي صنايع به مواد اوليه خارجي مي¬باشد، دومين اولويت تقويت صنايع استراتژيك مرتبط با نياز¬هاي اساسي مردم بوده و سومين اولويت نيز افزايش ميزان آموزش كاركنان هر رشته فعاليت صنعتي در راستاي تقويت صنعت دانش بنيان مي¬باشد.