بررسي ميزان اثربخشي روش تدريس فعال و سنتي بر يادگيري دانش آموزان دوره ي متوسطه ي اول شهرستان قشم در سال تحصيلي 95-1394

هدف از پروژه حاضر مقايسه روش تدريس نوين با روش تدريس سنتي و تاثير آن بر يادگيري دانش آموزان دوره متوسطه اول شهرستان قشم در سال تحصيلي 95-1394 مي باشد . روش مورد استفاده در اين پژوهش كاربردي و توصيفي از نوع پيمايشي يا زمينه يابي مي باشد . جامعه آماري اين پژوهش شامل كليه معلمان متوسطه اول سال تحصيلي 1394-95 در شهرستان قشم است كه25معلم با روش تمونه گيري تصادفي از بين آنها انتخاب شده و پرسشنامه توسط آنها تكميل شده است. در اين پرسشنامه به جنبه هاي يادگيري و حركت توجه ويژه اي شده است . ابزار گردآوري اطلاعات در اين پژوهش پرسشنامه محقق ساخته مي باشد و در اين پژوهش براي جمع آوري اطلاعات مورد نياز از دو روش كتابخانه اي و روش پرسشنامه اي بهره گيري شده است كه پرسش ها توسط محقق درباب تاثير روش تدريس بر يادگيري و تاثير بر عمكرد دانش اموزان دسته بندي شده اند. جهت احرازروايي ، پرسشنامه به رويت استادان صاحب نظر و همچنين اساتيد راهنما و مشاور رسيده كه پس از حذف و اضافه هاي لازم ، روايي آن مورد تاييد قرار گرفته است. لازم به ذكر است كه در بررسي نتايج فرضيه هاي پژوهش مشخص شده است كه اثربخشي روش تدريس فعال و سنتي بر انگيزه، پيشرفت تحصيلي و عزت نفس دانش آموزان دوره متوسطه اول از ديدگاه معلمان متفاوت است و در كل استفاده از روش تدريس فعال يا نسبت به روش تدريس سنتي در يادگيري دانش آموزان تاثير بيشتري دارد