بررسي تاثير سبك هاي يادگيري انديشه گرا و عملگرا بر ميزان خلاقيت دانش اموزان دختر مقطع متوسطه اول شهر نكا در درس زبان عربي

هدف كلي اين تحقيق تاثير سبك هاي يادگيري عملگراو انديشه گرا بر ميزان خلاقيت دانش آموزان دختر سال سوم مقطع متوسطه اول شهر نكا مي باشد. سوالات ويژه اين تحقيق: 1- آيا آموزش سبك هاي يادگيري عملگرا به معلم زبان عربي دانش اموزان، ميزان خلاقيت دانش آموزان دختر را افزايش مي دهد.2- آيا آموزش سبك هاي يادگيري انديشه گرا به معلم زبان عربي دانش اموزان، ميزان خلاقيت دانش آموزان دختر را افزايش مي دهد.روش تحقيق در اين پژوهش روش آزمايشي از نوع آزمون مقدماتي و نهايي با گروه هاي كنترل و آزمايش مي باشد.جامعه آماري در اين تحقيق دانش آموزان دختر دوره متوسطه شهر نكا در سال تحصيلي 96-95 مي باشد. كه تعداد نمونه اين تحقيق 30دانش آموز از طريق روش نمونه گيري تصادفي ساده طبقه اي انتخاب شده اند. در پژوهش از پرسشنامه آزمون خلاقيت تورنس براي سنجش ميزان خلاقيت دانش اموزان براي جمع آوري اطلاعات استفاده شده است. و به منظور بررسي و تحليل داده ها در بخش آمار استنباطي از تحليل كوواريانس استفاده شده است. باتوجه به يافته هاي تحقيق آموزش سبك هاي يادگيري عملگرا به معلم دانش اموزان ، ميزان خلاقيت آنان افزايش چشمگيري پيدا كرده است بطوريكه تحليل كوواريانس تفاوت معناداري را در گروه آزمايش قبل و بعد از آموزش در مرحله پس آزمون تعيين نموده است و فرضيه اول پژوهش تاييد شده است در حالي كه آموزش سبك هاي يادگيري انديشه گرا به معلم دانش اموزان نتوانسته ميزان خلاقيت را ارتقاء دهد و فرضيه دوم رد شده است.