مطالعه تطبيقي بين نگرشهاي مردم و مذاهب اسلامي درمورد سقط جنين عيب (جنين داراي اختلالات ژنتيكي)

سقط ، خارج كردن جنين قبل ازپايان دوره بارداري است ، چه بفعل عمدوچه غيرعمد،اين درحاليست كه جنين دراسلام،از بدو انعقاد نطفه ، موجودي زنده بحساب مي آيد . اجماع علماي مذاب اسلامي برحرمت سقط جنين بعد از دميده شدن روح در جنين است ، مگر آنكه خطري قطعي بر مادر حادث شود ، كه تنها راه نجات مادر سقط جنين باشد . پس در اين صورت سقط مجاز است . در مورد زماني كه هنوز روح در جنين دميده نشده باشد ، بين علماي مذاهب اختلاف نظر زياد است ، اما نظر قالب ممنوعيت سقط جنين درصورت نبود اضطرار در درمان است . اما در صورت وجود دلايل قطعي در خصوص سقط ، انهم قبل از انكه 40 روز ازحيات جنين نگذشته باشد . بيان حرمت و اباحه سقط ميتواند كمكي باشد در جهت رفع ضرر از مادراني كه راهي براي نجات ازمرگ بجز سقط جنين نداشته ونيز در مقابل ، راهكاري باشد براي جلوگيري از سقطهاي بدون مجوز شرعي تا بتوان قبح موضوع را هر چه بيشترنشان دهد .