رابطه بين اضطراب ،افسردگي و اميد به زندگي با رضايت از زندگي سالمندان مقيم سراي سالمندان شيراز

هدف از انجام اين تحقيق بررسي ارتباط اضطراب ،افسردگي و اميد به زندگي با رضايتمندي سالمندان از زندگي بود.روش اعمال شده در پژوهش ،توصيفي از نوع همبستگي و جامعه آماري مورد مطالعه كليه سالمندان ساكن در سراي سالمندان شهر شيرازبود كه تعداد 100 نفر از بين آنها به روش سرشماري به عنوان نمونه انتخاب شد.ابزار گردآوري اطلاعات پرسشنامه محقق ساخته شامل دو بخش مي شد:بخش اول مربوط به اطلاعات سوالات جمعيت شناختي در خصوص ويژگي هاي فردي گروه نمونه از قبيل (سن ،جنس ،تحصيلات ،وضعيت اقتصادي ..... ) و بخش دوم شامل متغييرهاي مورد آزمون (اضطراب ،افسردگي و اميد به زندگي و رضايت از زندگي) بود كه پايايي پرسشنامه ها از طريق الفاي كرونباخ محاسبه و براي رضايت از زندگي 813/ ،اميد به زندگي 806/ ،افسردگي 870/،اضطراب 74/ بود كه طبق محاسبات براي تمامي پرسشنامه ها مقادير آلفاي كرونباخ بيشتر از 70 درصد مي باشد .بنابر اين پرسشنامه هاي مورد مطالعه داراي پايايي قابل قبولي مي باشند. يافته ها نيز در دو سطح توصيفي (درصد فراواني ،ميانگين ،انحراف معيار ،و...) و استنباطي (ضريب همبستگي پيرسون و همچنين رگرسيون خطي چندگانه ) مورد بررسي قرار گرفت . نتايج نشان داد كه بين اصطراب و افسردگي (r=-/439 ) و(r=-/498 ) با رضايت از زندگي رابطه منفي و معنا دار وجود دارد. همچنين بين اميد به زندگي با رضايت از زندگي (539/) رابطه مثبت و معنا دار وجود دارد . همچنين نتايج تحقيق نشان داد كه متغيرهاي اميد به زندگي، افسردگي و اضطراب توانسته اند با توجه به مقدار مجذور ضريب همبستگي چندگانه(R)، 33 در صد تاثير همزمان سه متغير اميد به زندگي، افسردگي و اضطراب بر رضايت از زندگي وجود دارد وبا توجه به ضريب تعيين تنظيم شده، در مجموع، 8درصد واريانس رضايت از زندگي از طريق اميد به زندگي، افسردگي و اضطراب به طور معني داري (013 /0 p) تبيين كنند. در اين ميان، متغيرهاي اميد به زندگي، افسردگي و اضطراب اثر معني داري داشته اند. در ادامه، مولفه افسردگي تاثير معكوسي و معناداري بر رضايت از زندگي داشته است (β=0/312 ، p 0/05) و مولفه اضطراب تاثير معكوسي و معناداري بر رضايت از زندگي داشته است(β=-0/267 ، p 0/05) و در نهايت مولفه اميد به زندگي تاثير مثبتي و معناداري بر رضايت از زندگي داشته است (β=0/125 ، p 0/05)