آسيب شناسي اختلاف از منظر مولوي و بيان نكته اي قرآني

عدم مديريت و هدايت صحيح اختلافات، در جامعه كنوني به حدي زياد و محسوس گشته كه نيازي به آوردن مثال و نمونه نيست. متأسفانه هرروز شاهد حوادث و فجايع دردناكي از سوي دولتها و گروههاي متخاصم و افراطي هستيم و افراط گريهاي ديني و قومي در عصر جديد به عنوان يكي از آسيب ها و تهديدهاي ثبات كشورها شده است. توسل به خشونت حاصل اتحاد رويكرد افراط است. خشونت و بي رحمي چه به شكل دولتي و چه گروهي در هرجا كه اتفاق افتد از نظر عقل و وجدان محكوم است. بي شك تنوع هايي چون تنوع زباني و قومي و مذهبي و فرهنگي كه در همه جاي دنيا و در هميشه تاريخ وجود داشته و دارد امري است كه از سوي قرآن و نيز همه انديشمندان به رسميت شناخته شده است و فلسفه و حكمتي پشت سر اين تنوعات مترتب است. چنين ويژگيهايي بايد تبديل به فرصت شوند نه تهديد. در اين مقاله به اختصار نگاهي آسيب شناسانه خواهيم داشت به مقوله اختلاف از منظر يكي از دانشمندان و متفكران بزرگ يعني جلال الدين رومي و نيز با بهره گيري آبشخور اصلي معرفتي مان يعني قرآن كريم.