بررسي رابطه ذهنيت فلسفي با بكارگيري راهبردهاي آموزشي و انضباطي معلمان مقطع متوسطه شهرستان شيروان

هدف از پژوهش حاضر بررسي رابطه ذهنيت فلسفي با بكارگيري راهبردهاي آموزشي و انضباطي معلمان مقطع متوسطه شهرستان شيروان مي باشد. از لحاظ هدف، تحقيق از نوع كاربردي ،از لحاظ روش جمع‌آوري اطلاعات توصيفي-همبستگي مي‌باشد. جامعه آماري اين پژوهش كليه(معلمان مقطع متوسطه شهرستان شيروان) كه تعداد آنها برابر 660 نفر مي‌باشد. روش مورد استفاده براي نمونه گيري روش تصادفي طبقه‌اي است. براي تعيين حجم نمونه نيز از جدول مورگان استفاده شده است كه طبق اين جدول تعداد نمونه آماري ۲۴۳ نفر به دست آمده است. پژوهش حاضر در دو بخش نظري و عملي انجام شده است. در بخش نظري، اطلاعات لازم با استفاده از روش كتابخانه اي و اسنادي و در بخش عملي، به شيوه ميداني براي جمع آوري اطلاعات از پرسشنامه استاندارد استفاده گرديد. براي سنجش متغير ذهنيت فلسفي از پرسشنامه استاندارد ذهنيت فلسفي اسميت(۱۹۶۵) با ۶۰ سوال كه روايي و پاياني آن قبلاً در تحقيقات بسياري مورد تاييد قرار گرفته بود و ميزان پاياني آن 92/0 ، متغير راهبردهاي آموزشي با ۲۸ سال با پاياني 80/0 با طيف ليكرت توسط عظيم پور و همكاران(۱۳۹۴) به دست آمد. تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از نرم افزارspss و از آزمون ضريب همبستگي پيرسون و تي تك نمونه اي انجام گرفته است و نتايج پژوهش حاكي از آن است كه بين ابعاد ذهنيت فلسفي(جامعيت، تعمق و قابليت انعطاف پذيري) به غير از قابليت انعطاف پذيري با بكارگيري راهبردهاي آموزشي رابطه معناداري وجود دارد و همچنين بين ابعاد ذهنيت فلسفي(جامعيت، تعمق و قابليت انعطاف پذيري) باانضباطي معلمان رابطه معناداري وجود دارد.