بررسي ميزان اثربخشي آموزش راهبردهاي يادگيري خودتنظيمي بر تفكر مفهومي در بين دانش¬آموزان پايه ششم ابتدايي

اين پژوهش به¬منظور بررسي ميزان اثربخشي آموزش راهبردهاي يادگيري خودتنظيمي بر تفكر مفهومي در دانش¬آموزان پايه ششم ابتدايي انجام گرفت. تحقيق حاضر از نوع تحقيقات آزمايشي با گروه گواه و با پيش آزمون و پس آزمون است. جامعه آماري شامل كليه دانش¬آموزان پسر و دختر پايه ششم ابتدايي شهر مشگين¬شهر بود كه در سال تحصيلي 1396 در مدارس ابتدايي دولتي اين شهرستان مشغول به تحصيل بودند. براي نمونه¬گيري بك نمونه 60 نفري با استفاده از روش نمونه-گيري خوشه¬اي انتخاب شد. به اين صورت كه از بين كليه مدارس شهرستان مشگين¬شهر 2 مدرسه پسرانه و 2 مدرسه دخترانه انتخاب شدند سپس از كليه دانش¬آموزان پايه ششم اين مدارس آزمون يادگيري خودتنظيمي (MSLQ) به عمل آمد و از بين دانش¬آموزان هر مدرسه 15 دانش¬آموز داراي كمترين نمره انتخاب شدند و دانش¬آموزان يكي از مدارس دخترانه و يكي از مدارس پسرانه با استفاده از گمارش تصادفي در گروه ازمايش و دانش¬آموزان دو مدرسه ديگر در گروه گواه جايگزين شدند. ابزار گرداوري داده¬ها شامل آزمون يادگيري خودتنظيمي پنتريچ و دي گروت (1990) و آزمون شباهت¬ها (يكي خرده آزمون¬هاي هوشي وكسلر براي كودكان) بود. براي تجزيه و تحليل داده¬ها از روش¬هاي آمار توصيفي فراواني، ميانگين و انحراف استاندارد و آزمون¬هاي آمار استنباطي T مستقل و تحليل رگرسيون استفاده شد. نتايج تحقيق نشان داد كه آموزش راهبردهاي يادگيري خودتنظيمي بر تفكر مفهومي دانش¬آموزان تأثير مثبت و معناداري دارد. اما از نظر ميزان تأثير اين راهبردها بر تفكر مفهومي بين دانش¬آموزان پسر و دختر تفاوت معناداري وجود ندارد.