بررسي رابطه عملكرد خانواده با امر به معروف و نهي از منكر در جوانان بسيجي

پژوهش حاضر با هدف بررسي رابطه¬ي بين امر به معروف و نهي از منكر در عملكرد خانواده جوانان بسيجي انجام گرفت. روش پژوهش توصيفي از نوع همبستگي بود. جامعه آماري پژوهش را بسيجيان بخش انگوت در سال 1396 تشكيل مي¬دادند كه از ميان آنها با استفاده از روش نمونه¬گيري در دسترس 96 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. به منظور جمع¬آوري داده¬ها از پرسشنامه محقق ساخته گرايش به امر به معروف و نهي از منكر و عملكرد خانواده استفاده شد. داده¬ها با استفاده از آزمون¬هاي آماري ضريب همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون چندگانه مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. يافته¬ها نشان داد كه بين امر به معروف و نهي از منكر و مولفه¬هاي آن با عملكرد خانواده جوانان بسيجي رابطه¬ي مثبت معناداري وجود دارد. و همچنين نتايج تحليل رگرسيون آشكار كرد كه امر به معروف و نهي از منكر و مولفه¬هايش به طور مثبت معنادار مي¬توانند عملكرد خانواده جوانان بسيجي را پيش¬بيني كنند (01/0=P). بنابراين، مي¬توان نتيجه گرفت كه امر به معروف و نهي از منكر از متغيرهاي مهم و مرتبط با عملكرد خانواده جوانان بسيجي مي¬باشند.