بررسي موانع ارتباطي بين مدرسه و اوليا از ديدگاه مديران و اولياي دانش آموزان مدارس ابتدايي شهر مياندوآب

تعامل بين مدرسه و خانواده از عوامل مهم در موفقيت و پيشرفت تحصيلي دانش آموزان است. هدف از اين پژوهش بررسي موانع ارتباطي بين مدرسه و اوليا از ديدگاه مديران و اولياي دانش آموزان مدارس ابتدايي شهر مياندوآب است. اين پژوهش توصيفي-پيمايشي، به لحاظ هدف، بنيادي، و به لحاظ كنترل محقق روي متغيرهاي تحقيق از نوع غيرآزمايشي بود. جامعه آماري همه مديران مدارس ابتدايي (65 نفر) و اولياء دانش آموزان (13830 نفر) مدارس ابتدايي شهر مياندوآب در سال تحصيلي 96-1395 بودند. حجم نمونه به روش تصادفي خوشه اي، با جدول كرجسي و مورگان براي مديران 56 نفر و براي اولياء 346 نفر تعيين شد. بمنظور جمع آوري اطلاعات از پرسشنامه، شناسايي موانع ارتباطي بين مدرسه و اوليا (گوهري، جمشيدي و امين بيدختي، 1394) كه دو مولفه ميزان ارتباط مدرسه و خانواده و موانع ارتباط بين مدرسه و خانواده را بررسي مي كند، استفاده شد. پايايي پرسشنامه براي عوامل مورد بررسي به ترتيب 93/0 و 89/0 به دست آمد. اطلاعات به دست آمده از پرسشنامه با استفاده از نرم افزار اس پي اسس ويرايش 24 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. نتايج نشان داد كه از نظر مديران «وضعيت مذهبي، سياسي و تعداد اعضاي خانواده ها در عدم همكاري با مدرسه تاثير دارند» و از نظر والدين «وضعيت اقتصادي، مذهبي و تعداد اعضاي خانواده ها در عدم همكاري با مدرسه تاثير دارند». همچنين نتايج نشان داد «وضعيت سياسي، فرهنگي و وجود اختلافات خانوادگي در خانواده ها در عدم همكاري با مدرسه تاثير دارد» از ديدگاه اولياي دانش آموزان با مديران مدارس ابتدايي شهر مياندوآب به لحاظ ميانگينهاي حاصله در زمينه موانع ارتباطي بين مدرسه و خانواده تفاوت دارند. يكي از عوامل اصلي در ارتباط مدرسه و خانواده عبارت از به كار گيري تخصص و هم انديشي اوليا در عرصه مديريت مدرسه بوده و مديران بايستي از تك انديشي در فضاي مدرسه دوري نمايند تا بتوانيم شاهد تعامل منطقي و صحيح بين خانواده و مدرسه باشيم.