ارتباط باورهاي معرفت‌شناسي با گرايش به تفكر انتقادي و خلاق در دانش آموزان مقطع متوسطه دوم شهرستان ثلاث باباجاني

هدف پژوهش حاضر، ارتباط باورهاي معرفت‌شناسي با گرايش به تفكر انتقادي و خلاق در دانش آموزان مقطع متوسطه دوم شهرستان ثلاث مي‌باشد. رويكرد اين پژوهش توصيفي و از نوع پيمايشي است و به لحاظ هدف، كاربردي، به لحاظ زمان اجرا، مقطعي است. جامعۀ آماري پژوهش را دانش آموزان سال سوم متوسطۀ رشته¬هاي مختلف شهرستان ثلاث تشكيل مي¬دهد؛ كه با استفاده از جدول كرجسي و مورگان و روش نمونه‌گيري تصادفي طبقه‌اي تعداد 346 نفر (158 دختر و 188 پسر) به‌عنوان حجم نمونه، انتخاب شدند. به‌منظور گردآوري داده‌ها از پرسشنامه معرفت‌شناختي EQ شومر (1990)، مقياس گرايش به تفكر انتقادي ريكتس (2003) و پرسشنامه تفكر خلاق كارتر (2009). استفاده گرديد. به‌منظور تعيين روايي پرسشنامه‌ها از ديدگاه اساتيد و متخصصين و جهت تعيين پايايي پرسشنامه‌ها از آزمون آلفاي كرونباخ (به ترتيب 81/0، 84/0 و 83/0) استفاده شد. به‌منظور تجزيه‌وتحليل داده‌ها از آمار توصيفي و آمار استنباطي (آزمون K-S، ضريب همبستگي پيرسون، آزمون t تك متغيره) نرم‌افزار spss نسخه 21 استفاده گرديد. يافته‌هاي پژوهش نشان داد كه بين باورهاي معرفت‌شناختي دانش آموزان با تفكر انتقادي (324/0) و تفكر خلاق (311/0) ارتباط مثبت و معناداري وجود دارد. بين باورهاي معرفت‌شناختي و تفكر انتقادي دانش آموزان دختر و پس تفاوت معناداري وجود نداشت اما باشد بين تفكر خلاق دانش آموزان دختر و پس تفاوت معناداري مشاهده گرديد. لذا فراهم كردي كارگاه¬هاي خلاقيت در محيط مدرسه به‌منظور بروز خلاقيت دانش آموزان ضروري مي‌باشد.