بررسي اثربخشي آموزش مهارت هاي مثبت انديشي براحساس تعلق به مدرسه وانگيزش پيشرفت تحصيلي در دانش آموزان متوسطه دوم شهرستان اردبيل

هدف: مطالعات در مورد مثبت‌نگري ، نشان مي‌دهد كه افراد داراي سبك تبييني خوش بينانه، به عبارت ديگر، افراد مثبت نگر، در مقايسه با افراد داراي سبك تبييني بدبينانه، به هنگام رويارويي با رويداد‌هاي استرس زاي عمدة زندگي، كمتر به ضعف سلامت جسماني يا افسردگي و نااميدي دچار شده و يا به خودكشي دست مي زنند. روش بررسي: بر اين اساس يك نمونه10 نفري از دانش آموزان مذكر در مقطع متوسطه دوم شهر اردبيل(استان اردبيل) كه با روش نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند و تحت آموزش مهارت هاي مثبت انديشي به مدت 8 جلسه يك ساعته قرار گرفتند، ميزان انگيزه پيشرفت نمونه با پرسشنامه انگيزه پيشرفت AMT و ميزان احساس تعلق به مدرسه با پرسشنامهبري، بتي و وات (2004)، اندازه گيري شد. پژوهش از نوع نيمه آزمايشي(مداخله اي) با پيش آزمون و پس آزمون با گروه آزمايش و كنترل است، كه تعداد20 نفر از آزمودني ها كه نمرات پاييني از نظر ميزان انگيزه پيشرفت و احساس تعلق به مدرسه كسب كرده بودند، انتخاب و به دو گروه آزمايش (10نفر) و كنترل(10 نفر) تقسيم شدند. يافته ها: يك هفته پس از پايان آموزش ، مجدداً پس آزمون براي هر دو گروه اجرا گرديد. نتايج آزمون با استفاده از تحليل كوواريانس مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت .با بررسي نمونه ها نتايج نشان داد ،آموزش مهارت هاي مثبت انديشي در افزايش انگيزه پيشرفت و احساس تعلق به مدرسه به طور معنا داري موثر بوده است. ( 0.001 (P.