رابطه رضايت از زندگي با هوش هيجاني و سلامت روان در دانشجويان دانشگاه پيام نورمركز كرمانشاه

هدف از اين مطالعه بررسي رابطه رضايت از زندگي با هوش‌هيجاني و سلامت‌روان دانشجويان كارشناسي دانشگاه پيام‌نور شهر كرمانشاه است. روش پژوهش توصيفي- همبستگي است. جامعه آماري اين پژوهش را دانشجويان مقطع كارشناسي دانشگاه پيام‌نور شهر كرمانشاه در سال 96-1395 تشكيل مي‌داد. كه بر اساس جدول كرجسي و مورگان 384 نفر با روش نمونه‌گيري خوشه‌اي به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار جمع‌آوري اطلاعات در اين تحقيق سه پرسشنامه هوش‌هيجاني شوت(1998)،پرسشنامه رضايت از زندگي swls (1985) و پرسشنامه سلامت ‌روان گلدبرگ(1972) بود. روايي صوري و محتوايي پرسشنامه‌ها مورد تاييد صاحبنظران است و پايايي هر يك از پرسشنامه‌ها با استفاده از آزمون آلفاي كرونباخ به ترتيب84/0، 86/0، 93/0 محاسبه شد. دادهاي خام گردآوري شده به نرم افزار spss20منتقل و با استفاده از روش‌هاي آماري ضريب همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون چندگانه به روش همزمان تجزيه و تحليل شد. همبستگي حاصل از نتايج نشان داد بين ابعاد هوش‌هيجاني و رضايت از زندگي رابطه معناداري در سطح (p 0/05) وجود دارد. همچنين بين هوش‌هيجاني و سلامت‌روان رابطه معناداري وجود دارد. نتايج تحليل رگرسيون نشان داد كه رضايت از زندگي توسط هوش‌هيجاني و سلامت روان در بين دانشجويان پيش‌بيني مي‌شود.