ارزيابي لرزه اي ساختمان هاي بتن مسلح داراي ميان قاب بنايي با در نظر گرفتن منحني هاي شكنندگي در مناطق با خطر نسبي زياد زلزله

معمولاً منحني هاي شكنندگي براي تعيين آسيب پذيري سازه ها مورد استفاده قرار مي گيرد. ليكن آن چه در تعيين آسيب پذيري لرزه اي سازه ها اهميت دارد، تعريف و نقش معيارهاي خرابي مي باشد كه احتمال فراگذشت از اين معيارهاي خرابي مبناي تحليل احتمالاتي زلزله است. در اين مطالعه و تحقيق سه تيپ ساختمان بتن آرمه با تعداد طبقات 3، 5 و 8 به صورت سه بعدي با سيستم سازه اي قاب خمشي بتن آرمه با شكل پذيري متوسط مطابق آيين نامه 2800 ويرايش چهارم، بدون اثر ميان قاب، با اثر ميان قاب و با در نظر گرفتن ضعف سازه اي (شامل مقاومت كم بتن) در آن ها طبق مبحث نهم مقررات ملي ساختمان ويرايش 1392 طراحي شده و تحت اثر 20 شتابنگاشت حوزه دور از گسل در نرم افزار اپنسيس تحليل گرديدند. در نهايت منحني هاي شكنندگي سازه هاي مورد نظر به كمك تحليل ديناميكي غير خطي فزاينده(IDA) محاسبه و ترسيم شدند. نتايج حاكي از آن است كه نقش ميان قاب ها در كاهش سختي جانبي ساختمان ها مؤثر بوده و در حدود 20 تا 40 درصد است. كه متناسب با ارتفاع ساختمان و افزايش آسيب پذيري سازه هايي كه داراي ضعف سازه اي بتن هستند مي باشد.