طراحي بهينه سازه هاي بتن آرمه با استفاده از الگوريتم PSO

كاهش هزينه هاي ساخت در طراحي هر سازه ي جديد از اهداف اصلي طراحان سازه است. در تحقيق حاضر تلاش كرديم تا مساله طراحي بهينه با در نظر گرفتن هزينه ساخت را در قابهاي بتن ارمه براساس سه روش مقايسه كنيم.طراحي سازه ها بر اساس آئين نامه ACI318-08 انجام شد. بهينه سازي سازه هاي بتن ارمه بسيار پيچيده تر از سازه هاي فولادي مي باشد،كه علت اين امر،وجود ابعاد مختلف براي اعضا و ارايش هاي مختلف براي ارماتور گذاري مي باشد. در سازه هاي فولادي فقط يك ماده مورد استفاده قرار گرفته و هزينه ي سازه مسقيما با وزن سازه در ارتباط است، اين در حاليست كه در سازه هاي بتن ارمه،به دليل وجود مواد مختلف سه هزينه ي مختلف شامل بتن،ارماتور و قالب بندي لحاظ مي گردد و هر يك از اين پارامترها بر روي هزينه ي نهايي سازه اثر مي گذارد.بنابراين مساله بهينه سازي وابسته به اندازه ي مقاطع و كميت ارماتورها مي تواند باعت كمينه شدن هزينه ي نهايي سازه باشد.روش بهينه سازي دسته ذرات(PSO) يك روش نسبتا جديد براي حل مسايل بهينه سازي است.اين الگوريتم بهينه سازي به دليل پتانسيل بالا در مدل سازي مسايل مهندسي و برنامه نويسي كامپيوتري ساده،از محبوبيت بالايي برخوردار است.اين الگوريتم بهينه سازي شباهت هاي زيادي با ساير الگوريتم هاي بهينه سازي دارد.تمامي اين الگوريتم ها بوسيله ي عملگرهاي شبيه سازي شده ي تكامل كه بصورت تصادفي انتخاب مي شوند،بر روي فضاي طراحي جستجو مي كنند.بعضي تفاوت ها نيز در نوع عملگرهاي مورد استفاده جهت بدست اوردن راه حل هاي جديد و مكانيزم انتخاب جمعيت اوليه،وجود دارد.ايراد اصلي اين نوع الگوريتم ها،سرعت همگرايي كند آنهاست كه بار محاسباتي روند بهينه سازي را افزايش ميدهد.