عوامل موثر بر گرايش به نماز و تعالي فرهنگي

Factors Affecting Propensity to Prayer and Cultural Excellence

با توجه به اهيت نماز كه هم عمل بازدارندگي از گناه و نافرماني خدا را دارد «إِنَّ الصَّلاةَ تَنْهي‏ عَنِ الْفَحْشاءِ وَ الْمُنْكَرِ» و هم بنا بر روايتي از امام صادق (ع) كه نخستين عملي كه در قيامت از آن از بنده بازخواست مي شود نماز است اگر پذيرفته شد اعمال ديگر هم پذيرفته مي شود و اگر قبول نشد كارهاي ديگر هم رد مي شود. اين سؤال مطرح مي شود كه نماز به اين مهمي كه دين ما دستور به اقامه آن مي دهد چه عواملي بايد باشد تا نماز با شكوهي داشته باشيم؟ يا چه عواملي بايد باشد تا فرد تشويق به نماز خواندن و اطاعت الهي گردد؟ يا عوامل مهم در گرايش به نماز و رشد تعالي فرهنگي جامعه چه مي تواند باشد؟ لذا در اين مقاله سعي شده است تا به اين سؤال مهم پاسخ داده شود. نتيجه حاصل از اين سؤال اين است كه عواملي از جمله انگيزه فرد و محيط زندگي و تحصيل و دوستان و عملكرد عالمان دين و حاكمان اسلامي مي تواند تأثير به سزايي در گرايش عموم مردم به سمت نماز و تعالي فرهنگي و ديني باشد.

Regarding the purpose of prayer, which also serves as a deterrent to God s guilt and disobedience, according to a narration from Imam Sadiq (AS), the first act that was respected from the servant at the Day of Resurrection Prayer is accepted if other acts are accepted and if not accepted, other acts will be rejected. It is a question of prayer as to what our religion orders us to give, what factors should we have to have a magnificent prayer? Or what factors should be used to encourage a person to pray and obey the divine? What could be the main factors in the tendency toward prayer and the growth of the culture of social excellence? Therefore, this article attempts to answer this important question. The result of this question is that factors such as the motivation of the individual and the environment of life and education and friends and the performance of the scholars of religion and Islamic rulings can have a significant effect on the general tendency of the people towards prayer and cultural and religious excellence.