سنتز نانوكامپوزيت هاي PEO/Al2O3-SiO2-TiO2 به روش سل-ژل و بررسي خواص آن ها

sol-gel synthesis of PEO/Al2O3-SiO2-TiO2 nanocomposites and characterization of them

در اين مقاله نانوكامپوزيت هاي Al2O3-SiO2-TiO2 به روش سل-ژل و با مقادير مختلف پلي اتيلن اكسيد (PEO) سنتز شدند و بعد از تشكيل ژل و تبديل آن به ژل خشك، در دماي 500 درجه سانتي گراد كلسينه شدند كه در نتيجه پودرهايي به رنگ سفيد مات به دست آمد. تصاوير FE-SEM تهيه شده از نمونه ها، تاثير مقدار پليمر بر ساختار نانوكامپوزيت را نشان داد و مشاهد شد كه با افزايش مقدار پليمر در نانوكامپوزيت Al2O3-SiO2-TiO2 ساختاري با تخلخل هاي به هم پيوسته و منظم به دست مي آيد. همچنين مشاهده شد اندازه تخلخل هاي نانوكامپوزيت با تغيير مقدار پليمر قابل تنظيم است و ساختار آن از ماكرومتخلخل به ميكرو و مزو متخلخل تغيير مي كند. ساختار بلوري نانوكامپوزيت ها با استفاده از پراش پرتو ايكس (XRD) بررسي شد. همچنين مساحت سطحي ويژه نمونه ها حدود 347-290 متر مربع بر گرم به دست آمد كه نشان دهنده تاثير پليمر بر تغيير اندازه مساحت سطحي ويژه نانوكامپوزيت Al2O3-SiO2-TiO2 است.

In this paper, Al2O3-SiO2-TiO2 nanocomposites were synthesized by sol-gel method with different amounts of poly ethylene oxide (PEO) and, after forming the gel and converting it to a dry gel, were calcified at 500 ° C, resulting in Powders were obtained in a matte white color.The FE-SEM images from the samples showed the effect of the polymer content on the structure of the nanocomposite, and it was observed that with the increase in the amount of polymer in the Al2O3-SiO2-TiO2 nanocomposite, a structure with interconnected porosity was obtained. It was also observed that the porosity of the nanocomposite is adjustable by varying the polymer content, and its structure changes from macrostructure to mezzo and microstructure. The crystalline structure of nanocomposites was investigated using X-ray diffraction (XRD). The surface area of the samples was also estimated to be about 347-290 m 2 / g, indicating the effect of the polymer on the change in the surface area of the Al2O3-SiO2-TiO2 nanocomposite.