پيش بيني فرسودگي شغلي بر ميناي دلبستگي شغلي و ميزان تاب آوري در كاركنان دانشگاه آزاد واحد كرمانشاه

The prediction of job burnout based on job attachment and resiliency in employees of kermanshah azad university.

زمينه و هدف: فرسودگي شغلي يك پديده روانشناختي مزمن خستگي و بي علاقگي در محل كار است، از جمله عواملي كه باعث سازگاري موثر با عوامل خطر مي شود و مي تواند نقش موثري در كاهش فرسودگي شغلي داشته باشد دلبستگي شغلي و ميزان تاب آوري است. اين مطالعه با هدف پيش بيني فرسودگي شغلي برمبناي دلبستگي شغلي و ميزان تاب آوري انجام شده است. مواد و روش: اين پژوهش از نظر نوع هدف كاربردي و از لحاظ نحوه گردآوري اطلاعات و ارتباط بين متغيرها جز پژوهش هاي توصيفي از نوع همبستگي است. در اين مطالعه 100 نفر از كاركنان دانشگاه آزاد اسلامي واحد كرمانشاه به روش نمونه گيري تصادفي انتخاب شدند. اطلاعات لازم با استفاده از پرسشنامه فرسودگي شغلي مسلش، پرسشنامه دلبستگي شغلي كانونگو و مقياس تاب آوري كونور و ديويدسون جمع آوري شد. يافته ها: نتايج نشان داد كه فرسودگي شغلي با دلبستگي شغلي و تاب آوري همبستگي معكوس و معنادار، دارد. همچنين نتايج تحليل رگرسيون نشان دادكه به ازاي هر واحد افزايش در نمرات تصور از شايستگي فردي، پذيرش مثبت تغييرات، كنترل و دلبستگي شغلي، نمره فرسودگي شغلي كاهش مي يابد. نتيجه گيري: با توجه به اينكه دلبستگي شغلي و تاب آوري از عوامل پيش بيني كننده فرسودگي شغلي هستند، پيشنهاد مي شود در آزمون هاي استخدامي به ويژگي هاي شخصيتي و ميزان دلبستگي شغلي افراد در شغل مورد نظر توجه شود، همچنين مهارت هاي افزاينده تاب آوري از طريق تشكيل كارگاه هاي شناخت و ارتقاي تاب آوري به كاركنان دانشگاه آموزش داده شود.

Background and Aim: Burnout is a chronic psychological phenomenon of fatigue and anxiety in the workplace, among which factors can be effective in reducing risk factors and can have an effective role in reducing burnout, job attachment and resiliency. This study aimed to predict occupational burnout based on occupational attachment and resiliency. Materials and Method: This research is a descriptive-correlational study in terms of the type of applied target and in terms of how information is collected and the relationship between variables. In this study 100 employees of Islamic Azad University of Kermanshah were selected by random sampling method. The data were gathered using the Maslow Job Burnout Questionnaire, the Kangnoo Job Aid Questionnaire, and the Converted and Davidson Resiliency Scale. Results: The results showed that job burnout with inverse and significant correlation with occupational attachment and resilience. Also, the results of regression analysis indicated that the burnout score for each unit increase in the impression scores of individual competence, positive acceptance of change, control, and occupational attachment decreased. Conclusion: Considering that job attachment and resilience are the predictors of job burnout, it is suggested that in the job tests, the personality traits and the degree of occupational attachment in the job should be considered, as well as the resilience enhancing skills Train the university staff through workshops of recognition and promotion of resilience.