جستاري در فراز و نشيب هاي قالب قصيده در دوران صفويه

A study on the ups and downs of the mold In the Safavid era

هدف مقاله مروري حاضر آن است كه قالب شعري قصيده و فراز و نشيب آن را در قرن دهم و همزمان با دوران صفويه بررسي كرده و به زمينه هاي تنزل و ضعف قصيده در آن دوره بپردازد. در اين مسير مولف ابتدا در مقدمه، نگاهي كلي و مروري به قصيده در آن دوره را داشته و سپس به اوضاع ادبي قرن دهم و وضع عمومي شعر سخن پرداخته است. در ادامه دلايل كاستي ها و نقصان قالب قصيده در آن دوره از منابع گوناگون ذكر شده است. نتايج بررسي ها نشان مي دهد كه اين قالب به دلايل متعددي از جمله؛ رويكرد مذهبي و ديني حكومت صفوي، مهاجرت شاعران مديحه سرا به هند و ديگر كشورها، رواج سبك هندي و ... دچار ضعف ئ تنزل گرديده است.

The purpose of the present article is to review the poetry of the poetry, its ups and downs in the 10th century and at the same time as the Safavid era, and to address the fields of degeneration and weakness of the Qasida during that period. In this way, the author first, in the introduction, had a general overview and an overview of the verses in that period, and then spoke to the literary affairs of the tenth century and the general state of poetry. In the following, the reasons for the shortcomings and deficiencies in the form of the deity are mentioned in that period from various sources. The results of the surveys show that this format has been reduced due to several reasons, such as the religious and religious approach of the Safavid rule, the migration of poets to India and other countries, the prevalence of Indian style, and so on.