تحليل استاتيكي غير خطي تير كامپوزيتي و دال مسلح بتني به روش اجزاي محدود و آناليز پارامترها

اكثر تیرهای مورد استفاده در پل ها از نوع بتن مسلح بوده كه وزن زیادی داشته، مقاومت شان در قبال خوردگی تا حدودی پائین بوده و امكان اجرای آن ها به صورت پیش ساخته وجود ندارد. برای از بین بردن ضعف تیرهای بتن مسلح راه حل های مختلفی ارائه شده كه یكی از آن ها استفاده از سیستم تركیبی متشكل از مصالح متداول نظیر بتن و فولاد به همراه صفحات FRP می باشد كه تحت عنوان تیرهای كامپوزیتی نیز شناخته می شود. تحقیق حاضر به بررسی تیر كامپوزیتی متشكل از مقطع Hat-Shape و دال بتنی اختصاص یافته است. با استفاده از روش اجزا محدود و تحلیل استاتیكی غیرخطی رفتار این تیر مورد ارزیابی قرار گرفته و با نتایج آزمایشگاهی موجود مقایسه و پس از حصول اطمینان از صحت مدل سازی تیر كامپوزیتی، تغییر پارامترهای مختلف نظیر به كارگیری فولاد در دال بتنی، تغییر زاویه جان مقطع Hat-Shape، مقایسه عملكرد تیر كامپوزیتی با تیر بتن مسلح، تغییر جنس مقطع Hat-Shape و صفحه GFRP به فولاد و آلومینیوم صورت پذیرفته است. نتایج حاصل از مطالعات عددی نشان می دهد كه رفتار این نوع از تیرهای كامپوزیتی را می توان بدون انجام آزمایش های هزینه بر و به كمك روش های عددی برآورد نمود. مسلح نمودن دال بتنی سبب ارتقاء ظرفیت باربری تیر كامپوزیتی به میزان 45 درصد شده است. تغییر زاویه جان مقطع Hat-Shape تأثیر چندانی بر عملكرد تیر نداشته و تغییر جنس مصالح از GFRP به آلومینیوم سبب افزایش نسبت ظرفیت باربری به وزن سازه به میزان 51 درصد شده است. اكثر تیرهای مورد استفاده در پل ها از نوع بتن مسلح بوده كه وزن زیادی داشته، مقاومت شان در قبال خوردگی تا حدودی پائین بوده و امكان اجرای آن ها به صورت پیش ساخته وجود ندارد. برای از بین بردن ضعف تیرهای بتن مسلح راه حل های مختلفی ارائه شده كه یكی از آن ها استفاده از سیستم تركیبی متشكل از مصالح متداول نظیر بتن و فولاد به همراه صفحات FRP می باشد كه تحت عنوان تیرهای كامپوزیتی نیز شناخته می شود. تحقیق حاضر به بررسی تیر كامپوزیتی متشكل از مقطع Hat-Shape و دال بتنی اختصاص یافته است. با استفاده از روش اجزا محدود و تحلیل استاتیكی غیرخطی رفتار این تیر مورد ارزیابی قرار گرفته و با نتایج آزمایشگاهی موجود مقایسه و پس از حصول اطمینان از صحت مدل سازی تیر كامپوزیتی، تغییر پارامترهای مختلف نظیر به كارگیری فولاد در دال بتنی، تغییر زاویه جان مقطع Hat-Shape، مقایسه عملكرد تیر كامپوزیتی با تیر بتن مسلح، تغییر جنس مقطع Hat-Shape و صفحه GFRP به فولاد و آلومینیوم صورت پذیرفته است. نتایج حاصل از مطالعات عددی نشان می دهد كه رفتار این نوع از تیرهای كامپوزیتی را می توان بدون انجام آزمایش های هزینه بر و به كمك روش های عددی برآورد نمود. مسلح نمودن دال بتنی سبب ارتقاء ظرفیت باربری تیر كامپوزیتی به میزان 45 درصد شده است. تغییر زاویه جان مقطع Hat-Shape تأثیر چندانی بر عملكرد تیر نداشته و تغییر جنس مصالح از GFRP به آلومینیوم سبب افزایش نسبت ظرفیت باربری به وزن سازه به میزان 51 درصد شده است