بازيابيِ تداوم آموزه ها ي كالبديِ محيط يادگيري در توان حرفه اي دانش آموختگان معماري (موردپژوهي: دانش آموختگان دانشكده هنر و معماري يزد)

تاثير محيط‌هاي يادگيري بر يادگيري، امري چالش برانگيز است كه وابسته به متغيرهاي متعددي مي‌باشد. از آنجا كه شكل‌گيري شخصيت يك طراح و فراگيري مهارت‌هاي طراحي صرفا وابسته به محتواي آموزشي كه به دانشجو داده مي‌شود نيست، بلكه اين مقوله از حساسيت زيادي برخوردار بوده و لازم است تاثير محيط يادگيري معماري در مدارس معماري علي الخصوص در دروس طراحي معماري مورد مطالعه قرار گيرد. اين پويش در جهت بازيابي تداوم تاثير آموزه‌هاي كالبدي محيط يادگيري در طول دروه يادگيري و بررسي آن در كارحرفه‌اي دانش‌آموختگان معماري انجام گرفته است. بدين‌منظور پژوهش برروي دانش‌آموختگان معماري ورودي‌هاي 1384و1385و1386 در مقطع ليسانس صورت گرفت كه طرح نهايي شاگردان به عنوان نماينده‌اي از طراحي معماري دوره تحصيل با نمونه‌كارهاي طراحي حرفه‌ايِ بعد از چند سال دانش‌آموختگيشان مورد ارزيابي قرار گرفت، اين مقايسه با رويكرد تاويلي توسط اساتيد گروه آموزشي يشان صورت گرفته است، نتايج اين پژوهش نشان مي‌دهدكه تحليل نمونه‌ها مويد نوعي هويت‌مندي و تربيت يافتگي در آثار دانشجويان را به همراه دارد كه مداومت آن در آثار دانش‌آموختگي ايشان آشكارا نمي‌باشد، كه اين مهم مي‌تواند به عنوان يك مطالعه پايه و آزمايشي راهبردهايي موثر به جهت تشخيص و سوگيريِ محيط‌هاي يادگيري و معلمين طراحي معماري در آموزش‌، جهت دروني‌شدن آموزه‌هايشان براي طراحان مبتدي ارائه نمايد.