ارزيابي روش حفاري افقي جهت دار و پايپ جكينگ در احداث و جايگزيني خطوط لوله زيرزميني فرآورده هاي نفتي در مناطق با سطح آب هاي زيرزميني بالا با نگرش پدافند غيرعامل (مورد مطالعه پروژه خط لوله نفت اهواز به آبادان)

انتقال فرآورده هاي نفتي به وسيله خطوط لوله يكي از راههاي مناسب،ارزان قيمت، سريع و با اطمينان است كه به دليل رعايت اصول پدافند غيرعامل به صورت زيرزميني احداث مي شوند. با توجه به عبور خطوط لوله از اراضي مختلف و وجود تراز بالاي آب هاي زير زميني همچنين مشكلات و معضلات ناشي از حفاري روباز در عبور از موانع و به منظور رعايت الزامات پدافند غيرعامل استفاده از تكنولوژي ترانشه بسته لازم و ضروري است. در اين تحقيق دو روش مهم ترانشه بسته حفاري افقي جهت دار ( H.D.D ) و پايپ جكينگ ( P.J ) در پروژه مورد مطالعه خط لوله نفت اهواز به آبادان مورد ارزيابي قرار گرفته اند. در اين مقايسه مشخص گرديد كيفيت اجراي روش حفاري افقي جهت دار نسبت به روش پايپ جكينگ بسيار مطلوب تر است و زمان اجرا در روش H.D.D نسبت به روش P.J كاهش 94 درصدي دارد همچنين گرچه هزينه هاي اجرايي هر دو روش اختلاف چنداني ندارند ولي با در نظر گرفتن هزينه هايي تعمير و نگهداري، هزينه هاي روش P.J نسبت به روش H.D.D بيشتر است و از منظر پدافند غيرعامل روش H.D.D با توجه به قابليت آن در عبور از موانع و عمق هاي زياد نسبت به روش ( P.J) بسيار مناسب تر است. لذا در مناطقي با خصوصيت زمين هاي پروژه مورد مطالعه روش H.D.D توصيه مي شود.