بررسي استاندارد هاي بازسازي خطوط لوله به منظور انتخاب و طراحي روش نوسازي

در استاندارد هاي مربوط به بازسازي، خانواده هاي مختلف روش هاي نوسازي و جايگزيني بدون حفرترانشه براي خطوط لوله تحت فشار و ثقلي تعريف مي شود. اين روش ها به صورت داخل خط يا خلرج از خط با استفاده از لوله هاي پلاستيكي اجرا مي شوند. بازسازي مي تواند شامل نوسازي، جايگزيني يا تعمير باشد. در اين استاندارد ها براي هر خانواده از روش ها، كاربردهاي فاضلاب، زهكشي، آب رساني و گازرساني تعيين مي شود شرايط خط لوله ميزبان و محل اجرا، وظايف خط لوله جديد، كارايي سازه اي، كارايي هيدروليكي، جنبه هاي مربوط به نصب، تأثير محل اجرا بر نصب و ساير وامل موثر بر انتخاب روش نوسازي يا جايگزيني از جمله اطلاعاتي است كه در استاندارد هاي مربوط ارائه مي شود. لوله هاي پلاستيكي مورد استفاده در نوسازي و جايگزيني بدون حفر ترانشه بايد در برابر بار هاي داخلي و خارجي حين بهره برداري مقاوم بوده و مطابق با اين ويژگي ها طراحي شوند. تأثيرات بلند مدت بارها حين نصب نيز بايد در نظر گرفته شده و طراحي شامل حدود تعيين كننده اي براي اين نوع بارها باشد. تعيين ظرفيت هيدروليكي واقعي مورد نياز، عامل تعيين كننده در انتخاب اقتصادي ترين روش بازسازي است. در اين مقاله، ضمن اشاره به تمام روش هاي شناخته شده بازسازي، روش هاي مختلف نوسازي از نظر طراحي و كاربرد بر مبناي استاندارد هاي موجود مقايسه مي شوند.