مروري بر انواع اتصالات گيرداردر لوله هاي چدن نشكن جهت كاربرد در لوله گذاري بدون ترانشه افقي جهت دار

كشور ما باعث شده است تا روش هاي جديد در زمينه نصب و راه اندازي سيستم هاي آب و فاضلاب بيش از پيش مورد توجه قرار گيرند. روش لوله گذاري بدون ترانشه به روش هاي ساخت و ساز زير زميني متفاوتي گفته مي شود كه به حداقل حفر ترانشه و تغييرات سطحي نياز دارند. روش بدون ترانشه راه حلي بسيار كارآمد براي مناطقي است كه به جهت دارا بودن زير ساخت هايي با تراكم بسيار بالا، نصب خط لوله با حفر ترانشه باز در اين مناطق مطلوب نبوده يا زميني با شرايط نامناسب دارند. چنين شرايطي ممكن است باعث شود تا مسيرهايي همچون سطح زير يك رودخانه، فرودگاه، يك اتوبان پر رفت و آمد و يا يك خط آهن به عنوان مسير عبور خط لوله انتخاب شود. روش هاي مختلفي براي ساخت زير ساخت هايي با تكنولوژي و روش Pilot tube بدون ترانشه وجود دارد كه شامل حفاري جهت دار افقي، حفاري با مته مارپيچي، پايپ جكينگ، روش ميكروتونلينگ مي باشد و بسته به شرايط زمين و آب هاي زير زميني بايد مورد استفاده قرار گيرند. با توجه خواص منحصر به فرد لوله هاي چدن نشكن و پيشرفت هاي حاصل شده در زمينه طراحي اتصالات مقاوم در برابر زلزله با ايجاد ساختار زنجيري شكل در خطوط لوله، اين نوع از لوله ها گزينه برتر در زمينه خطوط لوله آب و فاضلاب و لوله گذاري بدون حفر ترانشه مي باشند. تنوع اين نوع از اتصالات در كنار قابليت تطابق اين اتصالات با حركات ديناميك و استاتيك زمين كه ناشي از رواداري محوري و زاويه اي مناسب طراحي شده براي اين نوع اتصالات مي باشد و همينطور مقاومت بسيار مناسب اين اتصال ها در برابر دررفتگي ناشي از نيروهاي محوري در خطوط لوله باعث شده است كه استفاده از اتصال هاي مقيد در خطوط لوله مخصوصاً در لوله گذاري بدون حفر ترانشه با استقبال بسياري مواجه شود.