بررسي ويژگيهاي مسكن و اولويت بندي محلات حاشيه نشين شهرهاي قم، يزد، اراك، نيشابور، بيرجند

از پیامدهای صنعتی شدن و شهرنشینی شتابان، می توان به پدیده حاشیه نشینی و سكونت گاه های غیررسمی اشاره كرد. حاشیه نشینی شهری كه همزاد شهر و شهرنشینی می باشد، عنصر انكار ناپذیر همه شهرهای بزرگ و مدرن جهان است؛ هر چند كمیت و كیفیت آن در جوامع مختلف متغیر است، در شرایط امروزین ابعاد بزرگتری یافته و یكی از مسائل مهم كشورها، به ویژه كشورهای كمتر توسعه یافته، محسوب می شود. تحقیق حاضر، شناسایی محلات و مناطق حاشیه نشین را در پنج شهر ایران (نیشابور، قم، یزد، اراك، بیرجند)مورد بررسی قرار داده است. ابتدا 2 محله حاشیه نشین در شهرهای مورد مطالعه شناسایی شدند، سپس شاخص ها (نوع مصالح، كیفیت ابنیه، نحوه تصرف مسكن،تعداد نفر در اتاق، میزان برخورداری از خدمات اساسی) با رویكرد MADM ارزیابی و برای وزن دهی به شاخص ها از آنتروپی شانون و همچنین برای رتبه بندی شهرها نیز از مدل SAW استفاده گردید. رتبه بندی نشان داد كه وضعیت مسكن كوی كارگران شهر بیرجند با اختلاف كمی با محلات حاشیه نشین شهرهای مورد مقایسه از وضعیت بهتری برخوردار است. با توجه به یافته های پژوهش به نظر می رسد محله باغ خلج اراك در اولویت توسعه ساماندهی مسكن قرار دارد كه بهبود زیرساختهای فیزیكی شهر یا محله مهم ترین اولویت آنان برای بهبود وضعیتشان محسوب می گردد.