پهنه بندي اقليم گردشگري استان تهران با استفاده از شاخص TCI

اقلیم به عنوان پدیده ای جغرافیایی، رابطه ای تنگاتنگ و انكار ناپذیر با گردشگری و توسعه مقاصد گردشگری دارد. به طوری كه بسیاری از مقاصد مطرح گردشگری جهان، موفقیت خود را مرهون برخورداری از اقلیمی مطلوب هستند. سطح تغییرات اقلیمی و پیامدهای حاصله از آن به یكی از چالش ها و دغدغه های مهم جامعه جهانی در قرن بیست و یكم بدل شده است. توجه به ویژگی های اقلیمی یك منطقه و تأثیری كه این ویژگیها در شكل گیری اكوتورسیم می گذارند، اهمیت فراوانی دارد. در ارتباط با فعالیت گردشگری، آنچه زمینه ساز توسعه این فعالیت محسوب میشود منوط به اقلیم آسایش گردشگری است. این تحقیق با استفاده از شاخص اقلیم توریستی میسز كوفسكی ( TC) به ارزیابی اقلیم توریستی استان تهران پرداخته شده است. این شاخص به صورت سیستماتیك شرایط اقلیمی را برای توریسم مورد ارزیابی قرار می دهد. در این مقاله شاخص مورد نظر برای ۵ ایستگاه استان تهران كه دارای آمار مشترك ۱۰ ساله (۲۰۰۵-۱۹۹۶) بودند، محاسبه و سپس با استفاده از G S پهنه بندی از شرایط اقلیم منطقه در ماههای مختلف ترسیم شد. نقشه های بدست آمده از شاخص TC نشان داد كه بهترین ماههای گردشگری در هر ۵ ایستگاه ماههای فروردین و اردیبهشت و خرداد و مهر آبان است كه در محدوده عالی و ایده آل و خیلی خوب قرار می گیرد.