ارائه مدل مفهومي ارتباط صنعت و دانشگاه در حوزه توسعه فناوري موتورهاي توربيني

در مقاله حاضر ، يك مدل مفهومي به منظور سامان دهي ارتباط بين صنعت و دانشگاه در حوزه توسعه فناوري موتورهاي توربيني در ايران ارائه شده است. در ابتدا ضمن معرفي مباني تحقيق و توسعه ، شاخص هاي سطح آمادگي فناوري ، سطح آمادگي تجاري و سطح آمادگي ساخت تبين شده اند. سپس به معرفي مختصر الگوهاي توسعه فناوري در اين عرصه در كشورهاي صاحب فناوري پرداخته شده است. درنهايت مدل مفهومي مورد نظر ارائه شده است كه داراي چهار بخش اصلي است: مركز مديريت يكپارچه تحقيقات و فناوري ، شبكه مراكز تحقيقات فناوري دانشگاهي ، شبكه مراكز تحقيقات روشهاي پيشرفته ساخت و صنايع. اين مدل با تفكيك وظايف هر بخش بر مبناي سطوح آمادگي فناوري ، تجاري و ساخت تلاش نموده است تا از يك شبكه گسترده بهره مند گردد. در اين مدل مديريت متمركز تحقيقات فناوري بر مبناي چشم اندازهاي 5 ، 10 و 20 ساله صورت خواهد گرفت. مراكز تحقيقات فناوري دانشگاهي بر اساس شايستگي هاي محوري دانشگاه هاي كشور در حوزه فناوري هاي مختلف موتورهاي توربيني شكل مي گيرند. همچنين ، ايده شكل گيري مراكز تحقيقات روشهاي پيشرفته ساخت به عنوان حدفاصل دانشگاه و صنعت در حوزه موتورهاي توربيني مطرح شده است. صنايع در اين مدل وظيفه تكميل چرخه توسعه و اخذ تاييديه هاي كيفي نهايي و توليد محدود و انبوه و بهبود مستمر فرايندها را بر عهده دارند.