پياده‌سازي سيستم‌هاي نوين ايمني با رويكرد به مقوله چالش‌هاي ايمني

دنيا روز بروز در حال پيشرفت مي‌باشد. پيشرفت دانش و تكنولوژي در جوامع امروزي باعث افزايش سطح كيفي زندگي شده است. دسترسي به تكنولوژي‌هاي نو با استفاده از امكانات موجود بسيار آسان و راحت شده است؛ اما بيشتر اين تكنولوژي‌ها باعث كاهش سطح ايمني و افزايش مشكلات بهداشتي شده‌اند. به‌عنوان مثال وسايل نقليه مسافرت در مسافت‌هاي طولاني را بسيار سريع و راحت نموده است ولي با افزايش وسايل نقليه ساليانه ميليون‌ها نفر در اثر تصادفات از بين مي‌روند؛ بنابراين ضرورت دارد كه همپاي پيشرفت تكنولوژي امنيت جاني و مالي استفاده از آن نيز رشد و توسعه يابد. به اين دليل بود كه طراحان و سازندگان وسايل و امكانات و تكنولوژي‌هاي پيشرفته به اين فكر افتادند كه قبل از شروع به اجراي هر پروژه و سيستم براي انجام وظايف، خاص تمهيداتي بينديشند كه خسارات جاني و مالي كمتر داشته باشند. دولت‌ها و حكومت‌ها قوانيني را وضع كردند و صاحبان مشاغل و كارفرمايان و پيمانكاران را موظف به رعايت اصول و قوانين وضع شده در پروژه‌ها و سيستم‌هاي خود كردند. هرچند بسياري معتقدند قوانين دولتي بيشتر انفعالي و بر اساس مصالحه با كارفرمايان بوده است ولي رعايت دقيق قوانين و الزامات دولتي نيز كمك شاياني به ايمني سيستم مي‌نمايد. در فصل چهارم قانون كار جمهوري اسلامي ايران شورايعالي حفاظت فني و بهداشت كار با هدف تهيه موازين و آئين‌نامه‌هاي حفاظت فني تشكيل و كليه كارگاه‌ها، كارفرمايان، كارگران و كارآموزان ملزم و مكلف به رعايت اين موازين شده‌اند؛ اما متأسفانه در عمل مي‌بينيم كه پروژه‌اي بدون توجه به الزامات قانوني در زمينه ايمني شروع به فعاليت نموده است حالا بايد بازرسان كار روزها و ماه‌ها با كارفرما بحث و گفتگو نمايند تا بتوانند ايمني سيستم را در كارگاه پياده نمايند كه اتلاف وقت سيستم هم آن‌طور كه بايد ايمني لازم را به دست نمي‌آورد.