بررسي و تحليل علل وقوع حوادث ناشي از كار در كارگاه‌هاي ساختماني

صنعت ساخت‌وساز از لحاظ نرخ آسيب‌ديدگي و شدت حوادث يكي از پرمخاطره نرين صنايع در سطح دنياست. صنعت ساختمان برحسب ماهيت، متكي بر نيروي انساني مي‌باشد بنابراين توجه به ايمني و بهداشت افرادي كه در فرآيند اجرا مشاركت داشته و يا آناني كه ممكن است در حيطه اثر عمليات اجرايي از آن آسيب ببينند، هم از لحاظ انساني و اخلاقي و هم از جنبه قانوني، بسيار مهم است. در اين تحقيق با بررسي 780 حادثه ناشي از كار در كارگاه‌هاي ساختماني استان تهران به بررسي نقش عوامل مديريتي و پيمانكاران، خلأهاي قانوني در بروز حوادث، نقش عوامل بروز حادثه، حوادث منجر به فوت در گروه‌هاي سني و شغلي مختلف و نقش سازمان‌ها و نهادهاي دخيل در ارتقاء ايمني پرداخته شده است. نتايج حاصل نشان مي‌دهد 45 درصد از آمار حوادث مربوط به كارگران پيمانكاران حقيقي و 23 درصد آن‌ها مربوط به كارگران پيمانكاران حقوقي مي‌باشد. نتايج به دست آمده نشان مي‌دهد عامل اصلي 50 درصد از حوادث به وقوع پيوسته به دليل عامل سقوط بوده است. بررسي‌ها نشان مي‌دهد بخش عمده‌اي از آمار فوت‌شدگان مربوط به كارگران ساده است و 42 درصد از فوت‌شدگان در رده سني 15 تا 25 سال قرار دارند.