يادگيري مادام العمر و نقش نظام آموزشي

هدف اين پژوهش بررسي و تبيين يادگيري مادام العمر و نقش نظام آموزشي در نهادينه سازي آن مي باشد. اين پژوهش از منظر هدف توسعه اي است و از منظر روش گردآوري اطلاعات نيز تحليلي است. يافته هاي اين پژوهش نشان دادند امروزه نمي توان نقش نظام آموزشي را براي آينده جامعه كم اهميت دانست زيرا تعالي انسانيت، همبستگي اجتماعي، توسعه پايدار، همبستگي اجتماعي و صلح و دوستي همگي به آموخته ها و آموزه هاي آموزش و پرورش وابسته است. لذا تربيت شهرونداني با قابليت هاي ذكر شده، از اساسي ترين وظايف نظام آموزشي مي باشد. تحقق مسئوليتي چنين خطير بدون باز انديشي، بازسازي ساختارها و باز آفريني نظام آموزشي و زير نظام هاي آن بعيد مي نمايد. لذا برطبق تعهدات انجام شده در كميسيون ملي يونسكو در زمينه آموزش با توجه به اهداف اصلي تأمين آموزش كيفي براي همه و يادگيري مادام العمر و اجراي سه هدف راهبردي ميان مدت (2014- 2021)، نظام آموزشي وظيفه دارد بمنظور دستيابي به اين مهم در رويكردهاي خود نسبت به يادگيري مادام العمر بازنگري نموده و با توسعه شناخت و آگاهي نظام مند و تحليل ارتباطات داخلي بين سطوح گوناگون سازمان هاي خود و درك چگونگي وابستگي اين عوامل با تعاملات شناختي و عاطفي يادگيري پرداخته و به علاوه سياست خود را از آموزش محور به يادگيري محور تغيير داده و بستري مناسب را براي توسعه دانش، مهارت ها و نگرش هاي فراگيران مهيا سازد تا شهروندان يادگيري مداوم را تجربه نمايند.