بررسي رابطه بين ميزان نفوذاجتماعي با اعتماد اجتماعي و خودكارآمدي اجتماعي دانشجويان علوم پزشكي آبادان

هدف از اين پژوهش بررسي رابطه بين ميزان نفوذاجتماعي با اعتماد اجتماعي و خودكارآمدي اجتماعي دانشجويان علوم پزشكي آبادان بوده است. جامعه آماري اين تحقيق را تمامي دانشجويان دانشگاه علوم پزشكي آبادان تشكيل مي دهند كه از ميان آن ها تعداد 260نفر بر اساس فرمول كوكران به روش نمونه گيري تصادفي طبقه اي انتخاب شده اند. اين بررسي به روش توصيفي از نوع همبستگي صورت گرفته و جهت جمع آوري اطلاعات از پرسشنامه استاندارد نفوذ اجتماعيIBQ ، پرسشنامه استاندارد اعتماد اجتماعي صفارنيا و شريف، پرسشنامه استاندارد خودكارآمدي اجتماعي شرر كه به ترتيب داراي پايايي (863/0، 871/0 و 85/0)، مي باشند استفاده شده است. و براي تجزيه و تحليل داده ها از روش آماري ضريب همبستگي پيرسون و ضريب رگرسيون استفاده شده است. بر اساس يافته هاي تحقيق مقدار ضريب همبستگي بين نفوذ اجتماعي با خودكارآمدي اجتماعي برابر 29/0 كه اين مقدار در سطح 03/0 معنادار شده مقدار ضريب همبستگي بين اعتماد اجتماعي با خودكارآمدي اجتماعي برابر 24/0 گرديد كه اين مقدار در سطح 01/0 معنادار شده و از آنجا كه سطح قابل قبول معني داري كمتر از 05/0 مي‌باشد، بنابراين مي‌توان نتيجه گرفت كه بين نفوذ اجتماعي با اعتماد اجتماعي وخودكارآمدي دانشجويان دانشگاه علوم پزشكي آبادان در سطح (05/0 P)، رابطه معني داري وجود دارد.