تأثير هنر نقاشي در كاهش افسردگي و پرخاشگري دانش آموزان دختر دوره ي اول متوسطه شهر اهواز

درمان نوجوان افسرده و پرخاشگر يكي از چالش برانگيزترين موضوعات باليني بهداشت رواني بوده است. در اين راستا، پيشگيري و مداخله هاي درماني مي تواند موجب بهبودي اختلالات ناشي از افسردگي و پرخاشگري شود. هدف پژوهش حاضر بررسي اثربخشي سبك آبستره اكسپرسيونيسم در كاهش افسردگي و سبك رومانتي سيستم در كاهش پرخاشگري دانش آموزان دختر دوره ي اول متوسطه شهر اهواز مي باشد. در اين پژوهش، روش پژوهش تجربي ميداني مي باشد و براي انتخاب آزمودني ها از روش نمونه گيري تصادفي استفاده شده است. بدين صورت كه تعداد 160 نفر دانش آموز (120 نفر در 4 گروه 30 نفره شامل 2 گروه آزمايش و 2 گروه كنترل جهت سنجش متغير افسردگي و تعداد 40 نفر در 2 گروه 20 نفره شامل يك گروه آزمايش و يك گروه كنترل جهت سنجش متغير پرخاشگري) كه در سال 97-96 مشغول به تحصيل بودند انتخاب شدند. براي جمع آوري اطلاعات از ابزار پرسشنامه هاي استاندارد افسردگي بك (BDI)و پرخاشگري اهواز( AAI) استفاده شد. روش هاي آماري پژوهش حاضر شامل روش كواريانس، واريانس يك راهه، تحليل واريانس چند راهه، روش پيگيري توكي و t تست مي باشد. در اين پژوهش گروه هاي آزمايش در مدت زمان 2 ماه به تعداد 20 جلسه هر جلسه بمدت يك ساعت تحت آموزش سبك هاي نقاشي قرار گرفتند. نتايج آماري بدست آمده تأثير سبك آبستره اكسپرسيونيسم در كاهش افسردگي و تأثير سبك رومانتي سيستم در كاهش پرخاشگري دانش آموزان دختر دوره ي اول متوسطه را تاييد مي كنند.