ارزيابي خشكيدگي درختان و شناسايي گروه گونه هاي اكولوژيك گياهي در دو جهت غالب منطقه (مطالعه موردي: كوهمره سرخي، استان فارس)

در دهه اخير پديده خشكيدگي به عنوان يك مسأله مهم در اكوسيستم جنگلي زاگرس مطرح شده است. از اين رو، بررسي مكاني مناطق خشكيده براي مديريت اين پديده بسيار حائز اهميت است. هدف از انجام اين پژوهش شناسايي مناطق استقرار گروه هاي اكولوژيك گياهي در دو جهت شمال شرق و جنوب غرب و بررسي ميزان خشكيدگي درختان جنگلي در دو جهت مذكور است. لذا، براي طبقه-بندي پوشش گياهي از آناليز دوطرفه گونه هاي شاخص و براي بررسي خشكيدگي در دو جهت مورد مطالعه از آزمون T-test استفاده شد. نتايج نشان داد كه درختان جنگلي گروه هايي كه در دامنه هاي جنوب غرب منطقه قرار دارند، ميانگين 16/ 26% خشكيدگي دارند. بنابراين، پيشنهاد مي شود در اين دامنه ها اقدامات حمايتي، حفاظتي بيشتري صورت گيرد.