بررسي پايداري جوامع گياهي مشجر از ديدگاه تنوع در منطقه گذر جنگل هاي ارسباران و هيركاني

آگاهي از وضعيت تنوع زيستي مي تواند به عنوان راهنماي مديريت بهتر اكوسيستم باشد و از اهداف مديريت منابع طبيعي، حفظ تنوع گياهي در اكوسيستم مي باشد، به طوري كه رويشگاه ها از حاصلخيزي و پايداري اكولوژيكي بيشتري در برابر تغييرات برخوردار گردند. شاخص هاي تنوع مختلفي براي بررسي وضعيت گونه اي اكوسيستم هاي طبيعي ارائه گرديده است. يكي از اين شاخص ها استفاده از مدل-هاي تجربي توزيع فراواني است كه هر كدام از اين مدل ها مبين ميزان پايداري و سلامت جوامع گياهي مي باشد. اين تحقيق در اراضي مشجر منطقه گويجه بِل اهر به منظور آگاهي از ميزان تخريب و پايداري جوامع گياهي موجود در دو طبقه ارتفاعي صورت پذيرفت. بدين منظور دو دو طبقه ارتفاعي پايين تر از 1800 متر و بالاتر از 1800 متر از سطح دريا اقدام به مستقر نمودن پلات و برداشت درصد گونه هاي درختچه اي و درختي داخل پلات ها شد. سپس با بررسي ميزان برازش داده هاي فراواني گونه توسط استفاده آزمون برازش توزيع كاي اسكور مشخص شد جامعه گياهي هر دو طبقه ارتفاعي از مدل سري لگاريتمي در سطح پنج درصد تبعيت مي كند. از آنجا كه مدل سري لگاريتمي بيانگر جوامع ناپايدار هست و جامعه گياهي تعداد گونه نسبتاً كمي دارد لذا مي توان احتمال داد كه اين دو سايت از لحاظ تنوع گونه اي و پايداري در سطح پاييني قرار دارد. بنابراين پيشنهاد مي شود اتخاذ تصميمات مديريتي در جهت افزايش تنوع گونه اي در اراضي مذكور صورت گيرد.