تأثير تاج پوشش درختان اراضي مشجر بر خصوصيات خاك زير آشكوب (مطالعه موردي: نژ دره، اروميه)

به منظور مديريت اكوسيستم هاي مرتعي، شناخت اجزاي آن و دستي ابي به روابط بين اين اجزا از جمله خاك و پوشش گياهي ضروري است. مراتع مشجر تركيبي از گياهان درختي در آشكوب بالا و خاك است كه هر دو باهم در ارتباط متقابل هستند. پوشش آشكوب بالايي بر خاك اثرات متفاوتي دارد. اين تحقيق با هدف بررسي اثر گياهان چوبي بر خاك در دو دامنة شمالي و جنوبي مراتع نژدره اروميه انجام شد. بدين منظور سه گونة درختي افرا (Acer monspessulanum) از تيرة Aceraceae، بنه (Pistacia atlantica) از تيرة Anacardiaceae و زالزالك (Crataegus azarollus) از تيرة Rosaceae كه از اهميت نسبي بيشتري در تركيب گياهان چوبي منطقه برخوردار هستند، انتخاب شد. نمونه برداري از خاك سايت هاي زير آشكوب درختان و مرتع باز از عمق سي سانتي متري انجام شد. اندازه گيري متغيرهاي خاكي در آزمايشگاه انجام شد. در نهايت داده هاي به دست آمده با روش تجزيه واريانس و آزمون دانكن مورد آناليز و مقايسه آماري قرار گرفتند. نتايج نشان داد پارامترهاي شن، رس، سيلت و وزن مخصوص ظاهري در بين سايت ها از لحاظ آماري در سطح يك درصد معني دار مي باشد و ساير پارامترها شامل اسيديته، نيتروژن، هدايت الكتريكي و درصد رطوبت از لحاظ آماري داراي تفاوت معني داري نمي باشند. به نظر مي رسد گونه بنه اثر آللوپاتي و كاهنده در مقايسه با ساير گونه هاي مورد مطالعه دارد و گونه زالزاك در مواردي سبب افزايش شاخص هاي مذكور شده است. نتايج اين تحقيق نشان مي دهد متغير خاكي در تغييرپذيري كمتري دارد كه اين يافته شاهدي است بر اين ادعا كه پوشش گياهي، تغييرات تند و شتابداري نسبت به خاك در واكنش به شرايط محيطي و مديريتي دارند.