گونه هاي مناسب جنگلكاري در مناطق خشك بوسيله آبياري با پساب

با هدف بررسي زنده ماني و عملكرد رويشي گونه هاي چوبي در شرايط آبياري با پساب شهري، آزمايشي در شرايط آبياري با پساب تصفيه خانه فاضلاب شهر يزد مورد ارزيابي قرار گرفت. آزمايش با كاشت گونه هاي درختي Eucalyptus camaldulensis, Eucalyptus microtheca, Elaeagnus angustifolia Tamarix aphylla, Melia azedarach, Pinus eldarica, Populus euphratica, Populus alba, ×Populus euphratica Morus alba, Ailanthus altissima, و Cupressus sempervirens در قالب طرح آماري بلوك هاي كامل تصادفي در سه تكرار، اجرا شد. براي ارزيابي تاثير استفاده از پساب بر زنده ماني و رشد گونه هاي كشت شده در پايان سال چهارم پس از كاشت، صفاتي نظير ميزان زنده ماني، ارتفاع، ميانگين قطر تاج ، حجم تاج پوشش، قطر يقه، قطر برابر سينه و ضريب قدكشيدگي، مورد توجه قرار گرفت. نتايج نشان داد كه در بين گونه هاي كشت شده P. eldarica با 100 درصد زنده ماني، بالاترين ميزان زنده ماني را به خود اختصاص داد، هرچند اختلاف معني داري با گونه هايي چون E. camaldulensis, E. microtheca M. azedarach, و M. alba نشان نداد. در مقابل در تمامي شاخص هاي رشد، T. aphylla مناسب ترين وضعيت را نشان داد، هرچند در بسياري از شاخص ها با برخي از گونه ها، اختلاف معني داري مشاهده نشد. نتايج بدست آمده نشان داد كه با توجه به زنده ماني، رشد و ضريب قدكشيدگي مناسب گونه هاي E. angustifolia, E. camaldulensis, M. azedarach, P. eldarica, P. euphratica, microtheca, E. نسبت به ساير گونه هاي مورد آزمايش، مي توان از اين گونه ها در شرايط اقليمي خشك و بوسيله آبياري با پساب شهري، استفاده نمود.