بررسي تاثير سيستم هاي آبياري و مصرف محرك هاي رشد بر راندمان مصرف آب و اجزاي رويشي نهال صنوبر

برآورد نيازآبي محصول يكي از مهم ترين عوامل آبياري درزراعت وكشاورزي مي باشد. با توجه به كمبودآب و خشك سالي استفاده از محرك هاي رشد و ريشه زايي و تيمار هاي مختلف آبياري در توليدنهال اهميت زيادي دارد. اين طرح درسال آبي96-95 در مزرعه تحقيقاتي مركزتحقيقات و آموزش كشاورزي و منابع طبيعي آذربايجان غربي به صورت اسپلت پلات اجرا شد. مقايسه چهار تيمار آبياري به عنوان تيمار اصلي و دو تيمار تنظيم كننده رشدي و يك تيمار شاهد به عنوان عامل فرعي بر محصول نهال صنوبر درقالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي در چهار تكرار انجام گرفت. مقدارآب داده شده به آبياري سطحي با تاَمين نياز آبي100% و تيمارهاي -100%، 75 %و50 % نيازآبي به ترتيب معادل،10870، 9240، 6930 و 0462مترمكعب درهكتار بود. نتايج حاصل از تجزيه واريانس داده ها نشان داد كه تمام صفات اندازه گيري شده در تيمار آبياري در سطح احتمال يك درصد معني دار بود.اثر متقابل آبياري و تنظيم كننده رشدي نشان داد كه در صفات ارتفاع، قطربرابرسينه و زنده ماني كه تيمار آبياري سطحي و اسيد ايندول بوتيريك IBA بيشترين مقدار را داشته است.ارتفاع نهال ها در تمام تيمارها از 170 سانتي متر بيشتر بود و قابليت انتقال به مناطق مختلف كشور را دارد. مقايسه رشد رويشي نهال هاي صنوبر در آبياري تيپ نواري نسبت به آبياري سطحي براي تيمار هاي50، 75 و100 درصد نيازآبي، ميزان صرفه جويي در مصرف آب به ترتيب 57، 36 و15 درصد بود. و همچنين نسبت صرفه جويي آب به كاهش ارتفاع در تيمار 75 درصد نياز آبي با 36 درصد صرفه جويي آب نسبت به آبياري سطحي، 4.8 است. مقايسه كاهش رشد رويشي ارتفاع نهال 75 درصد نياز آبي نسبت به رشد رويشي ارتفاع نهال هاي تيمارهاي 100 درصد نياز آبي و 50 درصد نياز آبي به ترتيب برابر 2/4 و 9/47 درصد بود. نسبت صرفه جويي آب در كاهش رشد رويشي ارتفاع كه تيمار 75 درصد نياز آبي مناسبترين روش توليد نهال است.