اثراتي از گياهان پارازيت روي جوامع طبيعي

گياهان انگلي اثرات عميقي بر اكوسيستم هايي كه در آنها اتفاق مي افتند، دارند. آنها داراي 4000 گونه مي باشند و مي توانند در بيشتر بيوم ها يافت شوند. آنها برخي يا تمام آب، كربن و مواد مغذي خود را از طريق بافت عروقي ريشه يا شاخه ميزبان به دست مي آورند. پارازيتيسم تأثيرات عمده اي بر رشد، آلومتري و توليد مثل ميزبان دارد كه منجر به تغييرات در رقابت هاي بين گونه هاي ميزبان و غيرميزبان مي شود. بنابراين بر ساختار اجتماعي، زون بندي گياهي و پويش جمعيت تاثير مي گذارد. تأثير بر روي ميزبان ممكن است بيشتر گياه خواران، گرده افشان ها و پخش كننده‌هاي بذر را تحت تأثير قرار دهد كه خود به شدت با حضور و فراواني گياهان انگلي در ارتباط است. بنابراين گياهان انگلي مي توانند به عنوان گونه كليدي در نظر گرفته شوند. جامعه انگلي تحت تاثير طيف گونه هاي ميزبان انگل (تنوع گونه اي كه مي تواند به طور بالقوه به عنوان ميزبان عمل كند) و ترجيحات و انتخاب گونه هاي ميزبان خاص آنها مي باشد. گياهان انگلي نيز مي توانند محيط فيزيكي اطراف آنها را تغيير دهند - از جمله آب هاي خاك و مواد مغذي، CO2 جوي و دما – و همچنين مي توانند به عنوان مهندسين سيستم هاي زيست محيطي در نظر گرفته شوند. چنين اثراتي مي تواند پيامدهاي بيشتري در تغيير منبع عرضه و رفتار ساير موجودات در جوامع گياهي انگلي داشته باشد.هدف از اين مقاله مروري بر اثرات پارازيت ها بر جوامع گياهي مي باشد. كه بررسي صورت گرفته از مقالات انجام شده استخراج شده است.