بررسي هنر در آرايه هاي گچبري محوطه ساساني برزقاوله سيمره

لرستان در دوره ساسانيان، از لحاظ تقسيمات كشوري جزو ايالت يا سرزمين پهله يا پهلو محسوب مي شد، يعني سرزميني كه بعدها توسط اعراب، جبال خوانده شد. دوره ساساني يكي از دوره هاي درخشان تاريخ، هنر و تمدن ايران است. در اين دوره وجوه مختلف هنري از ويژگي و صلابت خاصي برخورداراست. هنرگچبري به عنوان يك هنر كاربردي در تزيين بناها و با تكنيك هاي متنوع از اهميت ويژه اي برخورداراست. در سالهاي اخير و بدنبال انجام كاوشهاي اضطراري در محوطه برزقاوله در محدوده آبگيري و نزديك به تاج سد سيمره در استان لرستان و در خط مرزي با استان ايلام، قطعاتي گچبري كه پيش از آن تعدادي نيز در بررسي هاي سطحي كشف شده بود، نمايان شد. قطعات گچبري مورد مطالعه در اين مقاله بر اساس بررسي سطحي محوطه برزقاوله و كاوش فصل نخست است.اين گچبريهاي مكشوفه داراي تنوع موضوعي و داراي آرايه هاي مختلف نقوش انساني، نقوش حيواني، نقوش گياهي و نقوش هندسي اند كه داراي مفاهيم خاص به خوداند كه در اين دوران نماي ديوارهاي يك بناي يادماني كه شايد معبد يا زيارتگاهي باشد را آراسته كرده اند.